علائم مرتبط | ژنیکوماستی بلوغ

علائم مرتبط

افزایش رشد پستان می تواند در یک یا هر دو طرف رخ دهد و می تواند در درجات مختلف مشخص شود. علائم همراه تورم پستان در نوجوانی می تواند شامل احساس تنش در پستانها ، پستان باشد درد و گاهی از غدد پستانی ترشح می شود. در بلوغ سینهها، با این حال ، علاوه بر علائم جسمی ، عواقب روانشناختی نیز نقش مهمی دارد.

بلوغ ، برای دختران و پسران ، مرحله بسیار مهمی در رشد هویت بزرگسالان خود است ، که در آن اعتماد به نفس نیز نقش تعیین کننده ای دارد. بزرگ شدن سینه های پسر به خصوص در این مرحله امری است که مبتلایان آن را بسیار شرم آور می دانند. به خصوص در این سن ، این همچنین می تواند چیزی باشد که همسالان به آن ترتیب بی ارزش واکنش نشان می دهند. خطر کناره گیری اجتماعی وجود دارد.

درد

در آغاز ، رشد پستان در دختران و پسران می تواند با احساس ناخوشایند تنش یا حتی همراه باشد درد در ناحیه سینه ها.

گزینه های درمان

بلوغ سینهها در بیشتر موارد نیازی به درمان نیست. در اکثر موارد ، بافت غده پستانی افزایش یافته کاملاً عقب می رود. با این وجود ، این مدتی طول می کشد و مرحله تا کم شدن پستانها می تواند برای نوجوانان بسیار استرس آور باشد.

از این نظر ، باید این نکته را بررسی کرد که آیا مشاوره با روانشناسی که در گفتگو با نوجوان سعی دارد مقداری از شرم و ترس را از بین ببرد و در نتیجه از استراتژی های کناره گیری اجتماعی و اجتناب تا حد ممکن جلوگیری کند ، مفید است؟ در برخی موارد ، بافت بیش از حد پستان به طور کامل بهبود نمی یابد. سپس باید بررسی شود - همراه با فرد جوان - اینکه یافته ها چقدر نگران کننده هستند و آیا حذف جراحی گزینه ای است.

روش زیر انجام می شود بیهوشی عمومیهدف این است که یک کانتور طبیعی پستان مرد را بدون زخم های بزرگ و ناراحت کننده بازیابی کنید. جراحی را می توان در مراحل اولیه در پسران که بلوغ دارند نیز در نظر گرفت سینهها بسیار دردناک است به طور معمول ، بافت غده پستانی بیشتر پسران تا سن 20 سالگی کاملاً عقب رفته است.

درمان دارویی برای ژنیکوماستی بلوغ هنوز کاملاً ثابت نشده است. نشانه هایی وجود دارد که ماده فعال است تاموکسی فن برای سرکوب رشد غدد پستانی در نظر گرفته شده است. با این حال ، این آزمایش عمدتا در ژنیکوماستی مستقل از بلوغ و همچنین فقط با چند بیمار آزمایش شده است. آیا یک آزمایش درمانی با تاموکسی فن مناسب است باید در هر مورد توسط پزشک معالج تصمیم گیری شود.