آپوپلکسی ، سکته مغزی ایسکمیک ، اختلال گردش خون مغزی ، توهین آپوپلکسی.
معرفی
A ضربه (اصطلاح پزشکی: آپوپلکسی) کمبود اکسیژن غنی است خون به مغز بافت و - بسته به مدت زمان کمبود عرضه - مرگ همراه بافت.
سکته مغزی چیست؟
A ضربه آسیب به آن است مغز بافت در نتیجه کاهش اکسیژن رسانی به مغز. این باعث کاهش اکسیژن رسانی به یک منطقه مشخص از مغز به دلیل اختلال گردش خون است. در 80٪ موارد ، الف ضربه ناشی از تغییرات تصلب شرایین در دیواره های شریانی ("کلسیفیکاسیون عروقی") ، شریانی است ترومبوز و یا آمبولی. در هر سه مورد ، جزئی یا کامل وجود دارد انسداد از مغز عروق، به طوری که کمتر خون به بافت مغز می رسد و بنابراین اکسیژن کمتری در دسترس بافت است.
درمان
سکته مغزی یک وضعیت اضطراری مطلق است. در مغز و اعصاب و جراحی مغز و اعصاب اصل راهنمای مختصر "زمان مغز است" اعمال می شود. هر دقیقه مهم است ، زیرا کاهش پرفیوژن در ناحیه مغز مبتلا با اکسیژن غنی است خون منجر به مرگ غیر قابل برگشت سلولهای مغزی می شود.
بر خلاف عضله یا کبد سلول ها ، سلول های مغز قادر به بازسازی نیستند. آیا باید توجه داشته باشید علائم سکته مغزی، این یک نشانه اضطراری مطلق است. این بدان معنی است که فرد مبتلا باید در اسرع وقت با آمبولانس به بیمارستان منتقل شود ، جایی که درمان آغاز می شود.
در اصل ، دو نوع مختلف سکته مغزی وجود دارد. سکته ایسکمیک (کم خونی) ، و سکته مغزی خونریزی دهنده (غنی از خون). تقریباً در 90٪ موارد این سکته مغزی ایسکمیک است ، یعنی کاهش خون رسانی به ناحیه مغز.
در اکثر موارد ، اینها ناشی از یک آمبولی - لخته بافتی. به عنوان مثال لخته از عروق کاروتید به مغز مهاجرت می کند ، جایی که رگ را مسدود می کند. هرچه لخته بزرگتر باشد ، با ظرافت فزاینده ای مسافت کمتری را طی می کند عروق، و هر چه ناحیه بیشتری از خونرسانی قطع شود.
در این حالت ، متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب به سیستم عروقی دسترسی پیدا می کند و راه خود را برای رسیدن به لخته انجام می دهد. سپس این مورد از بدن خارج و خارج می شود ، که تکنیک های مختلفی برای آن در دسترس است. اکنون "پلاگین" برداشته شده است ، رگ و شاخه های انتهایی آن می توانند دوباره پرفیوژن شوند و دوباره ناحیه مغز با اکسیژن تامین شود.
در مورد سکته مغزی خونریزی وضعیت متفاوت است: اگرچه این فرم فقط در 10٪ موارد مسئول است ، اما باید کاملاً متفاوت درمان شود. علت آن خونریزی درون مغز است. این نه تنها فشار داخل جمجمه را افزایش می دهد (نگاه کنید به: افزایش فشار داخل جمجمه) ، زیرا حجم بیشتری (خون) به داخل جمجمه، اما از طریق سیستم عروقی تخلیه نمی شود.
منطقه تأمین نیز به اندازه کافی با خون تازه و غنی از اکسیژن تأمین نمی شود. بنابراین هدف در اینجا باید "وصله گذاری" رگ پاره شده و بازیابی جریان خون باشد. این کار همچنین با دسترسی از طریق سیستم عروقی یا - در مورد فشار داخل جمجمه ای که قبلاً افزایش یافته است - با باز کردن درپوش جمجمه و درمان از خارج انجام می شود.
به طور خلاصه ، می توان یک سکته مغزی ایسکمیک را تصور کرد ، مانند زمانی که گره ای در شیلنگ باغ وجود دارد که اطمینان می دهد در پایان دیگر آب خارج نمی شود. سکته مغزی خونریزی می تواند حفره ای در شلنگ باغ باشد که از طریق آن همه آب از آن خارج می شود. بر این اساس ، درمان دو نوع سکته مغزی متفاوت است.
