در اثنی عشر زخم (مترادف: حاد زخم اثنی عشر؛ فرسایش اثنی عشر زخم اثنی عشر فرسایش مخاط دوازدهه ؛ زخم اثنی عشر عفونت هلیکوباکتر پیلوری در دوازدهه زخم؛ زخم معده پس از پیلوریک ؛ زخم معده duodeni) ؛ تهوع؛ ICD-10 K26.-: Ulcus duodeni) یک است زخم (زخم) در ناحیه اثنی عشر. در آنجا معمولاً در ناحیه bulbus duodeni (قسمت بالای آن) قرار دارد اثنی عشر).
زخم اثنی عشرهمراه با زخم بطنی در گروه بیماری های زخم دستگاه گوارش قرار دارد. زخم اثنی عشر چهار برابر بیشتر از زخم بطنی است. با هم ، آنها در میان شایع ترین بیماری های دستگاه گوارش.
تقریباً در 75٪ موارد ، عفونت با باکتری میله ای میکرو میکرواروفیل گرم منفی است هلیکوباکتر پیلوری در افراد مبتلا قابل تشخیص است. تخمین زده می شود که هر دومین فرد بالغ در سراسر جهان به این باکتری آلوده است.
نسبت جنسیت: زن و مرد 3: 1 است.
اوج بروز: این بیماری عمدتا در سنین 30 تا 50 سالگی رخ می دهد.
شیوع (بروز بیماری) 1.4٪ است (در آلمان). شیوع عفونت هلیکوباکتر پیلوری در آلمان از 3٪ (کودکان) تا 48٪ (بزرگسالان) است.
بروز (فراوانی موارد جدید) حدود 150 مورد در هر 100,000 نفر در سال است (در آلمان). تمایل رو به کاهش است.
دوره و پیش آگهی: با کافی درمان (معمولاً داروسازی (درمان دارویی)) ، میزان درمان بسیار زیاد است (> 90٪). زخم اثنی عشر اغلب عود کننده است (عود می کند). در صورت عدم درمان ، زخم های اثنی عشر می تواند باعث خونریزی یا حتی سوراخ شدن شود (از بین برود ؛ محتوای روده وارد حفره شکم شود) از طریق تمام لایه های دیواره روده ، از جمله علائم دیگر است.
