علائم رابدومیولیز
رابدومیولیز با انواع علائم مشخص می شود که بسته به علت بیماری می تواند بسیار متفاوت باشد. معمولاً رابدومیولیز در ابتدا با عضله همراه است درد. اگر عضلات به شدت از هم بپاشند ، اولین علامت ضعف عضلانی است ، بعداً می توان از بین رفتن کامل قدرت عضله آسیب دیده را تجربه کرد.
اگر علت رابدومیولیز یک واقعه آسیب زا باشد ، آسیب های همراه نیز معمولاً وجود دارد. بنابراین ، حتی ممکن است گروه های عضلانی غیر مبتلا نیز دچار کوفتگی یا پارگی شده باشند فیبر عضلانی. آسیب به ساختارهای دیگر مانند استخوان ها، رباط ها ، مفاصل، و غیره
همچنین ممکن است. یک علت تروما ، مانند مسمومیت ، می تواند منجر به علائمی مانند اختلالات الکترولیت, تب, تهوع, استفراغ، آلودگی هوشیاری تا مسمومیت یا بیهوشی. به دلیل محتوای زیاد ماهیچه پروتئین ها (میوگلوبین) در ادرار ، رنگ قرمز موقت ادرار می تواند رخ دهد ، این علامت را میوگلوبینوریا می نامند. اگر کلیه در نتیجه آسیب ایجاد می شود ، ادرار زیاد یا کاهش یافته می تواند علائم بعدی باشد.
تشخیص
تشخیص رابدومیولیز در ابتدا به صورت بالینی انجام می شود. به این ترتیب پزشک مسئول در مکالمه علائم فرد مبتلا را تعیین می کند. بیشتر مورد توجه عضله است درد، از دست دادن قدرت و احتمالاً رنگ قرمز ادرار. علاوه بر این ، معاینه خون و ادرار پیشگامانه است ، زیرا در اینجا اجزای عضله فردی با تجزیه عضلات در خون شسته می شوند.
از آنجا باید آنها از طریق ادرار دفع شوند. در مورد حاد کلیه شکست ، احتباس آب نیز می تواند در مشاهده شود معاینهی جسمی. در رابدومیولیز ، مواد مختلف در آنالیز آزمایشگاهی بررسی می شوند.
با از بین رفتن عضلات ، اجزای عضلانی جداگانه وارد جریان خون می شوند. به همین دلیل ، مقادیر عضله آنزیم ها، میوگلوبین (پروتئین عضله) و الکترولیت ها در بررسی می شوند خون. LDH نیز بررسی می شود ، زیرا نشانه مهمی در پوسیدگی سلول است.
سپس این مواد از داخل فیلتر می شوند خون و از طریق ادرار دفع می شود ، بنابراین می توان این مقادیر را در ادرار نیز تشخیص داد. به طور خاص ، وجود میوگلوبین در ادرار نشانه ای قوی از رابدومیولیز است. به منظور کشف کلیه آسیب به موقع ، مقادیر آزمایشگاهی برای کلیه نیز از خون و ادرار اندازه گیری می شود.
- شمارش خون
- معاینه ادرار
