تعریف
رابدومیولیز بیماری است که در آن عضله تحلیل می رود. با این حال ، فقط به اصطلاح عضله مخططیعنی عضلات اسکلتی ما تحت تأثیر قرار می گیرد. از هم پاشیدگی عضلات مخطط منجر به آزاد شدن تک تک اجزای عضله می شود.
رابدومیولیز منجر به افزایش محصولات متابولیکی می شود ، آنزیم ها و پروتئین ها عضلات موجود در خون. رابدومیولیز می تواند عضلات و گروه های عضلانی منفرد یا کل بدن را تحت تأثیر قرار دهد. استاتین ها داروهایی هستند که هدف آن کاهش است کلسترول سطوح.
در بخش کوچکی از افرادی که این گروه از داروها را مصرف می کنند ، این ماده فعال باعث رابدومیولیز می شود. این امر خصوصاً در مورد افرادی که از قبل فاکتورهای خطرناک دیگری برای از بین رفتن عضله دارند ، صدق می کند: این موارد شامل ، به عنوان مثال ، اعمال شدید بدنی منظم ، سن بالا ، جنسیت زنانه ، وجود بیماری های دیگر است. به طور دقیق نمی توان پیش بینی کرد که چه کسی از طریق استاتین ها رابدومیولیز می گیرد. با این حال ، از آنجا که رابدومیولیز به دلیل عوارض آن می تواند تهدید کننده زندگی باشد ، باید بلافاصله استاتین ها را قطع و پوسیدگی عضله را درمان کرد. به منظور کاهش خطر قلبی عروقی با وجود قطع این دارو ، یک مشاوره دقیق با یک متخصص قلب (قلب متخصص) باید انجام شود.
علل احتمالی
علل رابدومیولیز را باید بین علل آسیب زا و آسیب زا تشخیص داد. ضربه ، مانند کوفتگی ، حادثه الکتریکی یا ورزش بیش از حد در ارتباط با ورزش باعث می شود که در گروه های عضلانی جداگانه ، رابدومیولیز شود. حتی اگر در اثر خونریزی شدید قسمت آسیب دیده بدن بسته شود ، عضلات می توانند از هم بپاشند.
علل آسیب زای بیش از هر چیز شامل مسمومیت و مصرف بیش از حد با داروها ، داروها ، سموم حیوانی و گیاهی و غیره است. این امر منجر به عدم تعادل الکترولیت ها (خون نمک) یا اختلال در متابولیسم عضلات. این می تواند باعث تحریک رحم در کل بدن شود.
عفونت ها یا بیماری های متابولیکی نیز می توانند منجر به رابدومیولیز شوند. رابدوميوليز اساساً مي تواند ناشي از ورزش بيش از حد باشد. به ویژه از طریق آموزش قدرت یا کراس فیت ، عضلات به ویژه تحت فشار قرار می گیرند.
اگر این منجر به عدم تعادل واضح در متابولیسم و تأمین الکترولیت عضلات شود ، در طولانی مدت می توانند آسیب ببینند. غالباً فقط گروههای عضلانی جداگانه تحت تأثیر قرار می گیرند ، یعنی گروههایی که در حین ورزش بیش از حد تحت فشار قرار گرفته اند. به طور خاص ، ورزشکاران رقابتی که به طور منظم عضلات خود را به حداکثر عملکرد می رسانند ، گاهی اوقات می توانند نشان دهند خون مقادیری که با رابدومیولیز مطابقت دارند. این را می توان با فشار زیاد بر روی عضله توضیح داد. با این حال ، تمرین فشرده لزوماً منجر به تجزیه واقعی عضلات نمی شود.
