طبقه بندی / طبقه بندی | تشخیص ، علائم و درمان شکستگی سر استخوان درشت نی

طبقه بندی / طبقه بندی

بسته به نوع آسیب ناشی از حادثه ، استخوان درشت نی سر شکستگی می تواند به انواع مختلف شکستگی تقسیم شود. این تقسیم بندی به اصطلاح است طبقه بندی AO. در ابتدا ، با توجه به اینکه آیا تفاوت وجود دارد شکستگی فقط یک یا چند قطعه ایجاد کرده است.

در ادامه ، سپس بین به اصطلاح شکستگی برداشت و افسردگی شکستگی یک معیار مهم دیگر این است که آیا شکستگی تا فضای مفصلی گسترش می یابد و تا چه حد نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. طبق این معیارها ، آسیب مربوطه می تواند به یکی از درجه های A ، B ، C اختصاص یابد. زیر گروه های دیگری نیز وجود دارد.

کد ICD

سیستم ICD یک سیستم کدگذاری بین المللی برای تشخیص بدون ابهام بیماری ها است. هر بیماری را می توان با یک کد منحصر به فرد طبقه بندی کرد. کد ICD برای یک استخوان درشت نی سر شکستگی S82 است.

1 ، اگر چه در کد ICD ، تقسیم بندی بعدی دیگری نیز با توجه به محل شکستگی یا ساختارهای آسیب دیده امکان پذیر است. به عنوان مثال ، S82. 11 مخفف tibial است سر شکستگی مربوط به استخوان فیبولا.

نشانه ها

علائم معمولی a شکستگی سر استخوان درشت نی شامل درد زیر زانو و تورم در این ناحیه. درد در صورت استرس ، حتی اگر این امکان وجود داشته باشد ، بدتر می شود. در بیشتر موارد ، شکستگی باعث بی ثباتی در قسمت تحتانی می شود پا.

بسته به الگوی آسیب ، پایین تر است پا همچنین می تواند از محور معمول خود منحرف شود ، یا پیچ خورده باشد. علاوه بر این ، کل پایین تر است پا می تواند هماتوم ایجاد کند ، زیرا آسیب همچنین می تواند تأثیر بگذارد خون عروق. اگر اعصاب همچنین توسط شکستگی آسیب دیده اند ، همچنین ممکن است که احساس در ناحیه ساق پا یا پا آشفته است.

با این حال ، این حساسیت همچنین می تواند پس از درمان بهبود یابد ، به خصوص اگر درمان سریع انجام شود. درمان بستگی زیادی به میزان آسیب دیدگی دارد. در صورت شکستگی جزئی ، egB

اگر فلات درشت نی فقط چند قطره اشک داشته باشد ، درمان محافظه کارانه کافی است. این معمولاً شامل بی حرکتی پا با a است گچ قالب. در بعضی موارد ممکن است لازم باشد قبل از استفاده از گچ ، پا را کاهش دهید تا شکستگی در موقعیت طبیعی خود بهبود یابد.

در بیشتر موارد ، بازیگران باید حدود 4-6 هفته در جای خود باقی بمانند. علاوه بر این ، می توان از روش های دیگری برای ثابت نگه داشتن پا در یک موقعیت خاص استفاده کرد. اینها بیش از همه شامل سیستم های آتل است.

پس از مرحله بی حرکتی ، پس از آن بسیار مهم است مکمل درمان با فیزیوتراپی در اسرع وقت این کار اغلب می تواند از آتروفی بیش از حد عضلات جلوگیری کرده و یا عضلات را دوباره از نو ساخته باشد. اگر پاسخ به درمان خوب باشد ، معمولاً بعد از حدود 3 ماه پا دوباره بارگیری می شود. با این حال ، به طور کلی ، درمان محافظه کارانه طولانی تر از جراحی است. از آنجایی که مدت زمانی که پا توسط آتل بی حرکت می شود بیشتر از روش های جراحی است ، معمولاً لازم است کمی بیشتر وقت بگذارید تا پا بهبود یابد.