بواسیر (مترادف: رگهای کور ؛ رگهای طلایی ؛ گره های بواسیر ؛ بیماری بواسیر ؛ ICD-10-GM K64.-: بواسیر) در واقع بافتهای نعوظی طبیعی در انتهای کانال مقعدی برای بسته شدن خوب آن است. آنها از شبکه فوقانی بواسیر یا جسم غارنوزوم recti (بافت نعوظ در ناحیه مقعد) فقط در صورت بزرگ شدن شکایات مشابه و موجود ، بیماری بواسیر وجود دارد.
درجه بندی بواسیر طبق Goligher
| درجه | یافته ها |
| I | پروکتوسکوپی فقط شبکه بزرگ بواسیر بزرگ دیده می شود |
| II | افتادگی (افتادگی) در هنگام اجابت مزاج (حرکات روده) - خود به خود جمع می شود (خارج می شود) |
| III | افتادگی در هنگام اجابت مزاج - خود به خود جمع نمی شود. فقط به صورت دستی قابل کاهش است (قابل بازگشت به موقعیت اصلی) |
| IV | افتادگی برای همیشه ثابت - غیرقابل کاهش است |
نسبت جنسیت: مردان کمی بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج فرکانس: بیماری بواسیر تا حد زیادی مستقل از سن است. در بیشتر موارد ، افراد مبتلا بیش از 30 سال دارند.
شیوع (بروز بیماری) 50-70٪ (در آلمان) است. حدود 50٪ از کل بزرگسالان تحت تأثیر علامت گذاری قرار می گیرند بواسیر در برخی موارد در زندگی آنها.
جراحی فقط در حدود 5٪ موارد لازم است.
دوره و پیش آگهی: هر چه زودتر پیش آگهی بهتر باشد درمان آغاز شده است با این حال ، بسیاری از مبتلایان از روی کمرویی مراجعه به پزشک را به تأخیر می اندازند. ناراحتی ناشی از بزرگ شدن بواسیر ، مانند خارش آنی (خارش در محل) مقعد), درد، ترشح یا خونریزی در ناحیه مقعد ، ناخوشایند است. این بیماری اغلب بطور مکرر (عودکننده) اتفاق می افتد. اقدامات مناسب مانند فیبر بالا رژیم غذایی، ورزش و عادی سازی وزن می تواند از بیماری هموروئید مکرر جلوگیری کند. اگر بواسیر شدید باشد ، ممکن است مداخله جراحی لازم باشد.
