علائم آسیب عصبی
علائم احتمالی که عصب پرونئال می تواند ایجاد کند شامل موارد زیر است:
- درد در ناحیه حفره زانو ، ضلع خارجی ساق پا و پا ،
- بی حسی در پشت پا یا بین دو انگشت اول ،
- فلج عضلات اکستانسور برای بلند کردن نوک پا و کشش انگشتان پا.
درد از طریق عصب پرونئوس می تواند در طول مسیر خود از توخالی زانو به پشت پا آنها می توانند خود را به طرق مختلف نشان دهند ، به عنوان مثال: گاهی اوقات کاهش درک از درد، دما و فشار را می توان در ناحیه دردناک مشاهده کرد. این ممکن است نشان دهنده یک نقطه فشار یا ضایعه تازه عصب و بافت اطراف باشد ، به عنوان مثال ، در طی یک عمل یا آسیب به پا.
علاوه بر این ، شدید درد می تواند در به اصطلاح سندرم محفظه لوب اکستنسور تحتانی رخ دهد پا، که در آن افزایش فشار می تواند منجر به فشرده سازی عصب پروونئوس پروفوندوس شود. اگر در اینجا هیچ درمانی برای کاهش فشار آغاز نشود ، ممکن است عصب و سایر ساختارها از بین بروند.
- درد در هنگام استراحت
- درد می تواند در اثر فشار ایجاد شود
- درد موضعی
- تابش درد
اگر عصب پرونئال آسیب دیده است ، فلج عضلات تامین شده توسط عصب می تواند رخ دهد. عضلات آسیب دیده بسته به محل ضایعه عصبی و رشته های عصبی آسیب دیده متفاوت است.
پارسیس می تواند از آسیب مستقیم عصب ناشی شود ، به عنوان مثال در صورت شکستگی از ناحیه فیبولا ، یک برش عمیق تر در قسمت خارجی قسمت تحتانی است پا یا در حین عمل فشرده سازی عصب به دلیل افزایش فشار در لوب عضلانی (به عنوان مثال در مورد تورم عضله) ، یک فضای دیگر مورد نیاز یا اعمال نادرست گچ بازیگران همچنین می توانند منجر به آسیب عصبی. آخرین اما نه مهمتر ، دیسک فتق در سطح ستون فقرات کمر می تواند باعث ایجاد فلج در عصب پرونئال.
هر چه زودتر عصب پرونئال در روند خود آسیب دیده ، بیشتر عضلات تحت تأثیر فلج قرار می گیرند. در مورد ضایعه عصب پرونئوس کمونیس ، کل عضلات کششی عضله ساق پا شکست ، که منجر به حالت نوک تیز پا و "راه رفتن پله ای" می شود زیرا نوک پا دیگر نمی تواند به طور فعال بلند شود. علاوه بر این ، تامین حساس پشت پا از بین می رود.
در صورت آسیب جدا شده به عصب peroneus profundus ، عضلات بازکننده عضله ساق پا هنوز هم تا حد زیادی تحت تأثیر قرار گرفته و این منجر به پا نوک تیز با راه رفتن پله ای و اختلال حساسیت بین دو انگشت اول پا می شود. از طرف دیگر ، اگر فقط عضلات عصب پرونئال سطحی تحت تأثیر فلج قرار بگیرند ، می توان نوک پا را بلند کرد. با این حال ، این منجر به غرق شدن لبه خارجی پا نسبت به لبه داخلی پا می شود که به آن معروف است فتنه. علاوه بر این ، بی حسی در پشت پا در پیش زمینه است. اگر شاخه های عصبی در مراحل بعدی بیماری آسیب ببینند ، برخی از ماهیچه هایی که در مقابل آنها قرار دارند همچنان به دریافت عصب ادامه می دهند و فلج خیلی شدید نخواهد بود.
