اوتیت میانی | عفونت گوش

اوتیت مدیا

مترادف: گوش میانی التهاب اوتیت مدیا التهاب گوش میانی است. اشکال مختلف اوتیت مدیا را می توان تشخیص داد ، که در زیر با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار خواهد گرفت. با توجه به روند بیماری ، ما ابتدا بین حاد و مزمن تمایز قائل می شویم گوش میانی التهاب طبقه بندی طبق ICD-10: H65 غیر چرکی اوتیت مدیا H66 اوتیت میانی چرکی و مشخص نشده H67 اوتیت میانی در بیماری های طبقه بندی شده در جای دیگر التهاب بسیار دردناکی از غشای مخاطی گوش میانی، که عفونی است.

علل: التهاب حاد گوش میانی به عنوان بخشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی رخ می دهد و یک بیماری بسیار شایع است. باکتریایی التهاب حاد گوش میانی شکل رایج تری است. باکتری از طریق نازوفارنکس یا جریان خون وارد گوش میانی شوید و به طور مداوم در آنجا مستقر شوید.

التهاب ویروسی گوش میانی معمولاً از طریق جریان خون اتفاق می افتد و با التهاب مجاری تنفسی فوقانی همراه است. عفونت ویروسی می تواند همراه با عفونت باکتریایی باشد ، یا شیوع آن را تسهیل می کند. در صورت وجود سوراخ درام ، پاتوژن ها می توانند از خارج وارد گوش شوند ، به عنوان مثال از آب حمام در هنگام بازدید از شنا استخر.

در التهاب حاد سروز گوش میانی ، لوله توبی (اتصال بین گوش میانی و حلق) با تورم غشاهای مخاطی به عنوان بخشی از عفونت مجاری هوایی بسته می شود. کمبود تهویه از گوش میانی فشار منفی ایجاد می کند ، که در نهایت منجر به ایجاد یک حفره تمپان می شود. مبتلایان کمتر احساس خوبی می شنوند و از احساس فشار شکایت دارند.

تشخیص: گوش از نظر otoscopically بررسی می شود (با قیف گوش). ابتدا یک قرمز ، سپس یک تمایز زدایی گوشه گوشه دیده شده. این بدان معناست که دیگر جزئیاتی در مورد آن دیده نمی شود گوشه گوشه و برآمده است

این منجر به سوراخکاری می شود که از آن حاصل می شود چرک ظهور می کند این علائم پس از 2 تا 3 هفته فروکش می کند. تاول های کوچک پر از خون و مایع (میرینژیت بولوزا) نیز ممکن است در ناحیه قابل مشاهده باشد گوشه گوشه.

ممکن است یک ترشح جدی از آنها نشت کند. این مورد در مورد التهاب حاد سروزی گوش میانی است. علائم: التهاب گوش میانی مراحل مختلفی را طی می کند.

در چند روز اول بیمار از گوش شدید رنج می برد درد, از دست دادن شنوایی, تب و صداهای ضربان دار در گوش. تهوع و استفراغ می تواند علائم همراه باشد. فشار بر معبد دردناک است.

در حالی که عفونت های ویروسی معمولاً در اینجا بهبود می یابند ، عفونت های باکتریایی طی چند روز آینده وارد مرحله دفاع می شوند. در همین حال ، ترشح از طریق سوراخ شدن لاله گوش از گوش خارج می شود و توانایی شنوایی کاهش می یابد. یک ترشح چرکی نشان دهنده یک باکتری ، یک نوع جدی استخون ترشح یک عفونت ویروسی.

آنتی بیوتیک ها می تواند این مرحله را کوتاه کرده و از سوراخ شدن لاله گوش جلوگیری کند. تب فروکش می کند و بعد از دو تا چهار هفته دیگر وسط عفونت گوش تمام شد درمان: عفونت گوش میانی بدون درمان بهبود می یابد.

بنابراین ، دو تا سه روز اول باید تحت نظارت پزشکی منتظر بمانید. مانند هر بیماری ، بیمار باید این کار را راحت انجام دهد. اسپری های بینی و ضد التهاب داروهای ضد درد پسندیدن ایبوپروفن توصیه می شوند در صورت عفونت باکتریایی ، یک آنتی بیوتیک مایع (به عنوان مثال آموکسی سیلین، آزیترومایسین و کلاریترومایسین) تجویز می شود.