تشخیص
تشخیص a آلرژی تماسی شامل آزمایش های مختلف مختلف از تشخیص آلرژی. مهمترین آزمایش برای تشخیص نوع دیررس آلرژی تماسی آزمون epicutaneous است. در این آزمایش ، آلرژن های احتمالی در ترکیب شده اند واژینال در رقت بسیار زیاد و در پشت فرد آسیب دیده اعمال می شود.
سری آزمایشات استاندارد چنین آزمایشی شامل 29 ماده مانند موم پشم ، بره موم یا عطرهایی که اغلب در تولید a نقش دارند آلرژی تماسی. واکنش پوست پس از 48 و بعد از 72 ساعت خوانده می شود. واکنش های مثبت قرمزی و تاول و همچنین پاپول (نواحی کوچک و برجسته) است.
بر اساس چنین واکنشی می توان فهمید که آیا ماده ای محرک احتمالی حساسیت تماسی است. آلرژی های تماسی واکنش های آلرژیک کمتر از نوع فوری هستند. به منظور تعیین چنین آلرژی ، ویژه است خون مقادیر گرفته شده ، یعنی IgE کل و آزمایشگاه RAST.
این مقادیر به طور معمول در افرادی که مستعد بیماری های آلرژیک هستند افزایش می یابد. علاوه بر این ، تست پچ آتوپی نیز انجام می شود. این تست بسیار شبیه آزمایش epicutaneous است ، با این تفاوت که به اصطلاح مواد آلرژی زا در اینجا آزمایش می شوند. اینها آلرژن ها مانند گرده گل و حیوانات هستند مو، که از طریق هوا به پوست می رسند و باعث ایجاد می شوند واکنش های آلرژیک آنجا. به اصطلاح تست خراش همچنین اغلب استفاده می شود ، که در آن مواد آلرژی زا به ساعد.
علائم مرتبط
یک اقدام بسیار مهم در درمان حساسیت تماسی ، جلوگیری از ایجاد آلرژن تحریک کننده ، به عنوان مثال نیکل است. آلرژی های تماسی معمولاً در طول زندگی از بین نمی روند ، بنابراین تنها راه ثابت جلوگیری از تماس با ماده حساسیت زا است. در صورت تماس اگزما قبلاً توسعه یافته است ، بسته به علائم ، اقدامات مختلفی استفاده می شود.
نواحی پوست کاملاً گریان باید با کمپرس مرطوب درمان شوند. در این مورد پماد های چرب توصیه نمی شود. ممکن است باعث تحریک بیشتر شوند.
اگر پوست بسیار خارش دار یا ملتهب است ، موضعی است کورتیزون آماده سازی را می توان استفاده کرد. با این حال، کورتیزون ممکن است فقط در مناطق کوچک پوست و برای مدت زمان کوتاهی اعمال شود ، زیرا منجر به نازک شدن (آتروفی) پوست می شود. بین تمهیدات با محتوای آب بالا ، مانند کرم ها و لوسیون ها ، و پایه های پماد که به احتمال زیاد حاوی چربی هستند ، تمیز داده می شود.
کرم ها و لوسیون ها عمدتا به صورت حاد استفاده می شوند اگزما زیرا آنها پوست را مرطوب می کنند. در مزمن اگزما، که بیشتر با خشکی ، پوسته پوسته شدن و پوست ترک خورده، پایه های پماد روغنی به ویژه برای درمان آلرژی های تماسی مناسب هستند. در صورت عدم بهبود ، پمادهای حاوی عوامل تعدیل کننده سیستم ایمنی مانند تاکرولیموس همچنین می تواند استفاده شود.
این ماده فعال باعث کاهش فعالیت آن می شود سیستم ایمنی بدن و در نتیجه منجر به بهبودی اگزما می شود. اگزمای تماسی مزمن گاهی اوقات با اشعه ماورا بنفش نیز درمان می شود. در صورت بروز حساسیت تماسی ، باید از استفاده از داروهای خانگی خودداری کرد.
این موارد می توانند تحریکات پوستی را تشدید کرده و یا احتمالاً باعث بروز آلرژی های تماسی بیشتر شوند. بنابراین توصیه می شود پوست تحریک شده را با داروهای خانگی یا پماد درمان نکنید ، بلکه مستقیماً با یک متخصص پوست مشورت کنید. این بهترین روش برای ارزیابی است شرط از اگزما و تعیین حساسیت تماسی بر اساس ظاهر آن.
درمان های خانگی یا استفاده از پمادها می توانند ظاهر پوست را جعل کنند و بنابراین تشخیص را دشوارتر کنند. متأسفانه حساسیت تماسی با داروهای هومیوپاتی قابل درمان نیست. هنگامی که آلرژی های تماسی ایجاد می شود ، فرآیندهای پیچیده ای در سیستم ایمنی بدن که نمی تواند تحت تأثیر داروهای هومیوپاتی قرار گیرد.
به غیر از این ، هیچ داروی دیگری برای بهبود حساسیت تماسی موجود نیست. آلرژی همچنان باقی مانده است. فقط اجتناب از ماده حساسیت زا از بروز اگزما جلوگیری می کند. داروهایی که واکنش های آلرژیک، از جمله آنتی هیستامین ها، به ویژه در مورد آلرژی از نوع فوری استفاده می شود و از بروز علائم جلوگیری می کند. با این حال ، آنها همچنین منجر به از بین رفتن آلرژی نمی شوند.
