عفونت قارچی در دوران بارداری
عفونت قارچی در بارداری در بیشتر موارد می توان به خوبی و بدون خطر برای مادر و کودک با داروهای موثر درمان کرد. اگرچه یک عفونت قارچی اساساً می تواند در هر نقطه از بدن و هر عضوی رخ دهد ، اما عفونت قارچی واژن در زنان باردار شایع ترین است. با توجه به بارداری هورمون، محتوای قند در سلولهای واژن مخاط تغییرات ، که باعث می شود بروز عفونت های قارچی راحت تر باشد.
داروهای حاوی ماده فعال کلوتریمازول اغلب استفاده می شود. این به عنوان یک کرم در مناطق آسیب دیده استفاده می شود. این دارو هیچ خطری برای کودک متولد شده ندارد.
برعکس ، حتی درمان عفونت قارچی واژن آزار دهنده اما بی ضرر در طی آن بسیار مهم است بارداری. در صورت عدم درمان ، عفونت قارچی در غیر این صورت می تواند به کودک در بدو تولد منتقل شود. در نوزادان نارس ، این حتی می تواند تهدید کننده زندگی در موارد نادر باشد.
اگر در دوران بارداری عفونت های قارچی سایر اعضای بدن یا قسمت های بدن رخ دهد ، درمان با داروهای دیگر ممکن است لازم باشد. داروهایی که به پوست زده می شوند معمولاً بی ضرر هستند. در موارد جدی ، لازم است دارویی مصرف شود که از طریق آن نیز جذب شود خون و بنابراین احتمالاً بر ارگانیسم کودک نیز تأثیر می گذارد. اینکه آیا درمان در موارد جداگانه نشان داده می شود ، کدام دارو مناسب است و آیا می تواند بر روی کودک تأثیر بگذارد ، باید با پزشک در میان گذاشته شود.
مهار کننده های سنتز ارگوسترول
ارگوسترول جز component خاصی از قارچ است غشای سلولی و برای عملکرد بهینه و رشد سلول ضروری است. از آنجا که ارگوسترول در چند مرحله تولید می شود ، بازدارنده های سنتز ارگوسترول در نقاط مختلف از توالی سنتز مداخله می کنند. مهمترین گروههای دارویی در بین مهارکننده های سنتز ارگوسترول ، آلیلامین ها ، آزول ها و مورفولین ها هستند (داروهای ضد بیماری های قارچی).
آلیلامین ها
مواد فعال و مکانیسم اثر: آلیلامین ها (عوامل ضد قارچ) شامل مواد فعال تربینافین (Lamisil) و naftifine محلی (Exoderil used) استفاده می شود. اینها ضدمیکوت (قارچ کش ها) در مرحله اولیه سنتز ارگوسترول دخالت می کنند و آنزیم خاصی (اسکوالین اپوکسیداز) را مهار می کنند. این امر باعث مهار رشد در اکثر گونه های قارچ می شود.
فقط روشن قارچ های پوستی (درماتوفیت ها) قارچ کش عمل می کند. تربینافین به صورت خوراکی مصرف می شود ، از روده به خوبی در گردش خون جذب می شود و به طور عمده در پوست ، ناخن ها و بافت چربی (درمان در برابر بیماری های قارچی) کاربرد و عوارض جانبی: تربینافین عمدتا برای عفونت های پوستی ناشی از درماتوفیت ها استفاده می شود.
این دارو در کبد و محصولات تجزیه مجدداً از طریق کلیه ها و روده ها دفع می شوند. به همین دلیل ، تربینافین نباید در موارد زیر تجویز شود کبد اختلال عملکرد در واقع کاملاً تحمل می شود. علائم پوستی ناخواسته یا اختلالات گوارشی نادر است (درمانی برای بیماری های قارچی).
