درمان
ویروسی حاد سینوزیت معمولاً طی چند روز تا چند هفته بهبود می یابد. از نظر درمانی ، استفاده از داروهای ضد احتقان توصیه می شود ، معمولاً مداخلات بیشتری لازم نیست. مسکن ها و داروهای ضد تب نیز توصیه می شود.
همین امر در مورد عفونت های حاد باکتریایی که برای اولین بار رخ می دهد صدق می کند. در بسیاری از موارد ، دولت از آنتی بیوتیک ها ضروری نیست. با این حال سینوس اسفنوئید یک عقب نشینی عالی برای عوامل بیماری زا است ، به طوری که باکتری می تواند برای مدت طولانی در آنجا مستقر شود
در بعضی موارد ، این می تواند منجر به بیماری های طولانی مدت شود ، که گاهی اوقات مزمن می شوند و سپس دوباره و دوباره شروع می شوند (عود مزمن سینوزیت) متأسفانه ، سطح آنتی بیوتیک ها که می تواند با استفاده از دارو در سینوس اسفنوئید همیشه پایین تر از بقیه بدن است. با این وجود ، درمان آنتی بیوتیکی اولین انتخاب در موارد مشکوک به عفونت باکتریایی است.
علاوه بر این ، اسپری های بینی حاوی کورتیزون موضعی در برابر التهاب عمل کنید. در صورت عدم موفقیت درمان یا عفونت هایی که با فرکانس بالاتر از حد متوسط رخ می دهد ، یک گام دیگر در مفهوم درمان ترمیم جراحی است. سینوسهای پارانازال. این کار معمولاً از طریق آندوسکوپی از طریق بینی (دسترسی transnasal) ، به طوری که هیچ برش بزرگی لازم نیست.
در طول عملیات ، چرک و ترشح اضافی از بین می رود ، سینوس اسفنوئید با باقی مانده شستشو می شود سینوسهای پارانازال و هر گونه ویژگی آناتومیکی که ممکن است باعث التهاب شود از بین می رود. این شامل ، به عنوان مثال ، تکثیر غشای مخاطی خوش خیم (پولیپ ها) یا منحنی سپتوم بینی. بخشی از غشای مخاطی اغلب ملتهب می تواند برداشته شود ، بنابراین خطر عفونت در آینده کاهش می یابد. به دلیل موقعیت آناتومیکی آن ، این نوع درمان ، حتی اگر فقط یک مداخله جزئی باشد ، کاملاً بدون خطر نیست.
به عنوان مثال ، اگر چشم ها یا مدار و یا غده هیپوفیز آسیب دیده است خونریزی و عفونت های بعدی نیز از جمله خطرات جراحی است. در مجموع ، به دلیل موقعیت آن ، عفونت و التهاب سینوس اسفنوئید به طور قابل توجهی کمتر از سایر سینوس ها است.
