تنفسی اسیدوز (مترادف: اسیدوز ، تنفسی ؛ ICD-10 E87.2: اسیدوز: تنفسی) به دلیل اختلال در تنفس ایجاد می شود.
در شرایط عادی ، کافی است اکسیژن استنشاق می شود و کربن با هر تنفس دی اکسید بازدم می شود ، بنابراین لازم است تعادل در بدن همیشه اطمینان حاصل می شود. در تنفسی (تنفس-مربوط) اسیدوز، تنفس ناکافی با کاهش میزان تنفس (هیپونتیلاسیون) وجود دارد که منجر به تهویه ریه های ضعیف می شود. در نتیجه ، CO2 اسیدی بسیار کم (کربن دی اکسید) از بدن خارج می شود - در نتیجه ، خون PH به زیر 7.36 می رسد.
اسیدوز تنفسی نتایج حاصل از افزایش pCO2 به دلیل کاهش آلوئول تهویه (فقط هوای تازه ای که به فضای آلوئول می رسد در تبادل گاز شرکت می کند).
معمولاً ، این شکل از اسیدوز ناشی از اختلال عملکرد شدید ریوی است (به عنوان مثال ، آسم برونش، آمفیزم (ابر تورم ریوی)).
روند و پیش آگهی: در موارد شدید ، بیمار سیانوتیک می شود ("لب های آبی"). اقدامات مناسب باید بلافاصله انجام شود (در موارد حاد: افزایش تنفس, تهویه در صورت لزوم در موارد مزمن: برونکوسپاسمولیز (برطرف شدن اسپاسم عضلات برونش) و سکرتولیز / انحلال ترشحات) برای جلوگیری از اکسیژن کمبود و آریتمی قلبی که از تهدید شدن زندگی اتفاق می افتد.
