درمان
علت سندرم ری را نمی توان مستقیماً درمان کرد. بنابراین ، درمان بر اساس درمان علائم بیماری است. کودکان مبتلا معمولاً باید تحت نظر مراقبت های ویژه قرار گیرند.
تهویه و آرام بخش از کودکان اغلب لازم است. فشار مغز نیز باید کنترل شود. برای کاهش ادم مغزی و در نتیجه فشار داخل جمجمه ، می توان به عنوان مثال مانیتول تجویز کرد. این ماده ای است که منجر به افزایش می شود کم آبی بدن و می تواند مایعات موجود در را کاهش دهد مغز بافت. افزایش سطح آمونیاک در خون می تواند توسط صفاقی کاهش یابد دیالیز، به عنوان مثال.
پیش بینی
با توسعه سنگین سندرم ری تقریباً 3⁄4 مورد منجر به مرگ کودکان بیمار می شود. بنابراین شروع اولیه درمان در مراحل اولیه بیماری از اهمیت بالایی برخوردار است. این می تواند میزان مرگ و میر بالا را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
مطالعات فعلی نرخ کلی مرگ و میر 25٪ را برای سال فرض می کنند سندرم ری. تقریباً 1/3 از کودکان آسیب دائمی مانند نقص عصبی یا اختلال در گفتار و یادگیری توانایی ها. هیچ پیشگیری مستقیمی برای جلوگیری از پیشرفت وجود ندارد سندرم ری. تنها گزینه خودداری از استفاده است اسپرین® در کودکان و نوجوانان مبتلا به عفونت های ویروسی ، زیرا این به عنوان بزرگترین عامل خطر بیماری شناخته می شود.
کدام داروها برای درمان درد و تب در کودکان مناسب هستند؟
با توجه به فرض موجود در رابطه بین سندرم ری و مصرف آن اسپرینdefinitely ، قطعاً باید از تجویز Aspirin® خودداری شود. برای درد و تب, پاراستامول و ایبوپروفن موجود هستند. انتخاب دارو و دوز دارو به سن و وزن کودک بستگی دارد.
ایبوپروفن متعلق به گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) است. ایبوپروفن دارای اثر تب ، ضد درد و ضد التهاب است. این دارو برای کودکان بالای 3 ماه یا وزن بیش از 6 کیلوگرم مجاز است.
مقدار مصرف در کودکان باید با توجه به وزن کودک تنظیم شود. اگر در مصرف و میزان مصرف آن شک دارید ، با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید. ایبوپروفن برای کودکان به صورت قرص و همچنین به صورت آب میوه ، پودر برای حل شدن یا شیاف موجود است.
اگر کودک آلرژی شناخته شده یا اختلال شدیدی در او دارد ، نباید ایبوپروفن تجویز شود کلیه or کبد تابع. پاراستامول داروی انتخابی برای درمان کودکان است تب و درد. این دارو در گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) قرار دارد.
این دارو برای کودکان با وزن 3 کیلوگرم یا بیشتر مجاز است. پاراستامول به دلیل نارس نباید در نوزادان نارس و نوزادان استفاده شود کبد. پاراستامول کاهش می یابد تب و درد.
برخلاف ایبوپروفن ، هیچ ماده ضد التهابی ندارد. مقدار پاراستامول نیز باید متناسب با وزن بدن کودک باشد. از مصرف بیش از حد پاراستامول باید به هر قیمتی جلوگیری شود.
کودک کبد به ویژه به سرعت به ظرفیت خود برای تجزیه ماده فعال می رسد. از عواقب مصرف بیش از حد ، آسیب شدید کبد و تخریب سلولهای کبدی است. به همین دلیل ، قبل از اولین تجویز پاراستامول باید با پزشک متخصص اطفال مشورت شود. یک دوز سمی با 150 گرم در هر کیلوگرم وزن بدن به دست می آید.
