زمان بهبود شکستگی دنده

بهبودی شکستگی دنده چقدر طول می کشد؟

زمان بهبودی یک دنده شکستگی معمولاً حدود 12 هفته طول می کشد. در این مدت ، بافت استخوانی تخریب شده برداشته شده و یک استخوان جدید دوباره ساخته می شود. در نتیجه ، انتهای شکستگی دوباره با هم خوب شویم با این حال ، به اصطلاح نرم است پینه در حال حاضر بعد از حدود 3 تا 4 هفته تشکیل شده است. گرچه این پینه در ابتدا از بافت نرم استخوان تشکیل شده است و بنابراین دارای ظرفیت تحمل بار کمتری است ، باید بدون درد باشد.

زمان بهبود به چه چیزی بستگی دارد؟

هنگامی که انتهای استخوان به موازات یکدیگر قرار گرفتند ، بهبود می تواند بدون عارضه ادامه یابد. اگر انتهای دنده باشد شکستگی موازی نیستند ، ممکن است کاهش لازم باشد. در مورد شکستگی های بسیار پیچیده ، باید آنها را با جراحی کاهش داده و با پیچ یا صفحه برطرف کرد.

در این موارد ، استخوان ها یا متلاشی می شوند و یا به خودی خود بسیار ناپایدار هستند و باعث می شوند که اتصال موازی بدون تثبیت خارجی امکان پذیر نباشد. با این حال ، این عمل می تواند منجر به عوارض دیگر و شدید شود درد، به طوری که در بیشتر موارد درمان جراحی توصیه نمی شود. زمان بهبودی به سختی می تواند با روش های دیگر کاهش یابد.

  • بیماران مبتلا به پوکی استخوان روند بهبودی طولانی مدت دارند
  • با افزایش سن ، زمان بهبودی نیز افزایش می یابد
  • سو malتغذیه و اضافه وزن روند بهبودی را به تأخیر می اندازند

چگونه می توانم زمان بهبودی را تسریع کنم؟

شفا یک شکستگی دنده با اقدامات مختلف می توان حمایت و حتی ترویج کرد. در مرحله اول ، روند بهبودی هنگامی که بیمار از بیمار راحت می شود پشتیبانی می شود درد. بنابراین ، علاوه بر درمان دارویی کلاسیک با ایبوپروفن or پاراستامول، از میدان درمانی مغناطیسی نیز می توان برای تسکین از درد.

اگرچه هنوز هیچ مطالعه قطعی وجود ندارد ، اما بیماران بهبود قابل توجهی در درد پس از درمان میدان مغناطیسی را گزارش می دهند. دوره بهبودی کمتر از دوازده هفته بود. استفاده از نوار کینزی نیز می تواند از روند بهبودی پشتیبانی کند.

نوارها توسط یک فیزیوتراپیست آموزش دیده استفاده می شود تا شکستگی کاهش یافته را در موقعیت خود نگه دارد. همزمان نوارها می توانند تورم و درد را تسکین دهند. شکستگی دنده باعث ناراحتی می شود ، به خصوص در طول تنفس، بنابراین بسیاری از بیماران حالت تسکین دهنده ای دارند و عمیق تر نفس می کشند.

این ، به نوبه خود ، می تواند برخی از خطرات را به همراه داشته باشد. به دلیل کم عمق بودن تنفس، عمیق تر ریه مناطق به طور منظم تهویه نمی شوند و مخاط به سمت بالا منتقل نمی شود. این زمینه بهینه برای پرورش ایجاد می کند باکتری، که می تواند منجر به ذات الریه. این روند بهبودی را به طور قابل توجهی طولانی می کند. بر این اساس، تمرینات تنفسی یا یک تنفس درمانی خاص می تواند از روند بهبودی پشتیبانی کند و همچنین کنترل درد را بهبود بخشد.