بازگشت دهانه رحم (Portio uteri)
La گردنه، که در هنگام تولد گشاد شده است ، در طول دوره نیز کاهش می یابد نفاس. این فقط در حال حاضر است انگشتدر سراسر کشور در 10 روز پس از تولد. جریان پس از زایمان (لوچیا) بلافاصله پس از تولد شروع می شود و حدود 4 تا 6 هفته ادامه دارد.
این نشان دهنده یک التیام زخم از آندومتر، که از آن جفت خود جدا شده و از ترکیبی از تشکیل شده است خون، سلولهای مرده (ریزه ها) ، لنف، سلولهای التهابی و مایع التهابی (ترشح سروز) که در طی تغییر می کند نفاس. بلافاصله پس از تولد و در هفته اول در دوران پس از زایمان ، مایعات پس از زایمان (ترشح لوخیال) خونین است و مایع قرمز پس از زایمان (lochia rubra) نامیده می شود. در ابتدا جریان زخم می تواند حدود 500 میلی لیتر باشد.
در طی دوره پس از زایمان کاهش می یابد. نسبت خون در جریان پس از زایمان نیز کاهش می یابد ، عروق پوشش رحم توسط زایمان فشرده شده و خونریزی متوقف می شود. در هفته دوم در طی دوره پس از زایمان ، جریان پس از زایمان به نظر قهوه ای (Lochia fusca) می رسد ، سپس در هفته سوم زرد (Lochia flava) می شود و از هفته چهارم سفید یا بی رنگ است (Lochia alba).
التیام زخم
زخم اپیزیوتومی، یا پارگی پرینه یا واژن که ممکن است اتفاق افتاده باشد ، به خوبی در دهان بهبود می یابد نفاس.
تحلیل رفتن عضلات کف لگن
La کف لگن عضلات ، که در طول کشیده شده اند بارداری، ظرف شش هفته پس از تولد عقب نشینی کنید.
کاهش ادم بارداری
مایعات ذخیره شده در طی بارداری (ادم) در دوره پس از زایمان کاهش می یابد. بسته به مقدار آب ذخیره شده ، زن حدود 5 تا 10 لیتر مایعات از دست می دهد. با پایان آن بارداری و شروع مرحله نفاس ، بارداری و جنسیت هورمون در بدن نیز تغییر می کند. بارداری هورمونمانند هورمون HCG (Human Chorionic Gonadotropin) تولید شده توسط کودک یا هورمون HPL (Human Placental Lactogen) تولید شده توسط جفت، که برای حفظ حاملگی استفاده می شد ، دیگر تولید نمی شود و هورمون های موجود تجزیه می شوند ، به طوری که سطح این هورمون ها در خون به زودی دیگر قابل تشخیص نیست.
غلظت هورمون جنسی پروژسترون در خون ، که همچنین توسط تولید شده است جفت در نیمه دوم بارداری و در خدمت حاملگی است ، در دوران نفاس نیز کاهش می یابد. محصول خرابی پروژسترون پرگنادیول حداکثر یک هفته پس از زایمان در ادرار قابل تشخیص است. کاهش غلظت هورمون جنسی پروژسترون منجر به افزایش تولید و ترشح هورمون می شود پرولاکتین.
پرولاکتین مسئول تولید شیر (لاکتوژنز) است. با افزایش این هورمون ، تولید شیر نیز آغاز می شود. غلظت هورمون اکسی توسین نیز افزایش یافته است. اکسی توسین مسئول جریان شیر (ترشح شیر) است.
تمام مقالات این مجموعه:
