رتینومتر (مترادف: تداخل سنج) یک ابزار تشخیصی است که در چشم پزشکی استفاده می شود (مراقبت از چشم) این با استفاده از الگوهای تداخل تولید شده توسط دو منبع نور لیزر ، قدرت تفکیک شبکیه (شبکیه در چشم) را اندازه گیری می کند.
از رتینومتر برای تعیین اصطلاحاً حدت بینایی (حدت بینایی) در بیماران مبتلا استفاده می شود آب مروارید (آب مروارید) یا سایر تیرگی های محیط نوری چشم. محیط نوری چشم لنز ، بدن زجاجیه و قرنیه در نظر گرفته می شود. معمولاً میزان بینایی بیمار با استفاده از تعیین حدت بینایی ذهنی مورد آزمایش قرار می گیرد ، اما در صورت وجود تیرگی ، مثلاً در لنز ، ممکن است نتیجه چنین آزمایشی جعل شود ، زیرا اطلاعات صحیح اغلب از بیمار امکان پذیر نیست. رتینومتر امکان تعیین حدت بینایی بالقوه ، یعنی حدت بینایی را فراهم می کند همانطور که اگر دستگاه نوری چشم سالم باشد ، این امر وجود دارد.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
تعیین حدت بالقوه بینایی در حضور تیرگی محیط نوری چشم برای:
- تعیین نشانه ای برای جراحی ، به عنوان مثال ، برای آب مروارید، یا احتمال بهبود قدرت بینایی پس از حذف کدری.
- روشن شدن تشخیصی افتراقی سایر دلایل کاهش قدرت بینایی ، به عنوان مثال ، عصب باصره اختلالات
موارد منع مصرف
در این بررسی ، اگر محیط نوری کدر باشد ، شاگرد اتساع (اتساع دانش آموز) استفاده از میدریاتیک (داروی گشاد کننده مردمک چشم) ضروری است. موارد منع مصرف این داروها عبارتند از:
- زاویه باریک گلوکوم (گلوکوم ؛ افزایش فشار داخل چشمی به دلیل انسداد در خروج طنز آبی).
روش
رتینومتر بر اساس اصل تصویربرداری به اصطلاح ماکسول کار می کند. دور زدن دستگاه نوری به طوری که تیرگی رسانه باعث ایجاد تداخل نشود ، یک محرک از طریق یک شکاف کوچک شفاف ، به عنوان مثال در لنز مات در چشم بیرون می زند (آب مروارید) با کمک این محرک می توان تست قدرت بینایی را انجام داد: لیزر یا سایر منابع نور از الگوی شبکه ای بر روی شبکیه از طریق شکاف استفاده می کنند که از نظر جهت و روشنایی متفاوت است. حدت بینایی مربوط به قدرت تفکیک پذیری بهترین شبکه است که فقط توسط بیمار قابل تشخیص است. حدت بینایی بالقوه یا حدت بینایی شبکیه مشخص می شود. در صورت وجود کدورت های شدید رسانه ای ، دقت پیش بینی روش کاهش می یابد.
معاینه باید در نور کم و حداکثر اتساع (اتساع توسط قطره چشم حاوی اصطلاح میدریاتیک) مردمک چشم نیز لازم است. باید به بیمار اطلاع داده شود که پس از آن قادر به رانندگی نخواهد بود. بعلاوه ، برای عادت دادن بیمار ابتدا معاینه چشم بهتر بینا توصیه می شود.
عوارض احتمالی
عوارض احتمالی نیز ناشی از استفاده از میدریاتیک است:
- القای حملات صرعی (نادر).
- در کودکان و نوزادان نارس: در موارد نادر ، خطر ابتلا به ایلئوس فلج کننده (اختلال در عبور روده به دلیل از دست دادن طبیعی اجابت مزاج).
- خستگی
- گشاد شدن عروق محیطی (اتساع ترمینال) خون عروقمثلاً از دستها).
- تاکی کاردی (ضربان قلب سریع).
- بی قراری و سرگردانی
سود
با استفاده از معاینه رتینومتر ، عمل جراحی آب مروارید در بسیاری از موارد قابل توصیه است. اگر شواهدی وجود داشته باشد که حدت بینایی پس از جراحی افزایش نخواهد یافت ، می توان از جراحی غیرضروری نیز جلوگیری کرد. اطمینان از تصمیم آب مروارید توسط رتینومتر افزایش می یابد.