تعریف
مننژیت یک بیماری عفونی است که منینژ مرکزی سیستم عصبی (مغز, نخاع) انتقال به مغز ماده (مننژوآنسفالیت) ممکن است. نوزادان و کودکان نوپا معمولاً دوره شدید خود را نشان می دهند مننژیت.
به ویژه در مورد عفونت باکتریایی ، گسترش سریع التهاب می تواند یک خطر حاد برای زندگی باشد. تشخیص مننژیت اغلب بسیار دشوار است. برخلاف مننژیت در بزرگسالان ، علائم کلاسیک همیشه بلافاصله در نوزادان و کودکان نوپا ظاهر نمی شوند. غالباً ، تشخیص تمام علائم در حال حاضر نشانه یک بیماری پیشرفته است.
علل
علت مننژیت عفونت با است باکتری or ویروس ها. اغلب این عوامل بیماریزا ابتدا به بیماری دیگری منجر می شوند (به عنوان مثال التهاب گوش میانی) قبل از گسترش به مرکز سیستم عصبی و آلوده کردن منینژ. طیف عوامل بیماری زا که می توانند باعث ایجاد مننژیت شوند بین کودکان و بزرگسالان متفاوت است.
محرک مشترک باکتری در نوزادان تازه متولد شده هستند استرپتوکوک (گروه B) ، لیستریا و E. coli. با افزایش سن ، مننژوکوک ، پنوموکوک ، مننگوکوک و هموفیلوس آنفلوانزا شایعترین علل مننژیت هستند. طیف پاتوژن ویروسی بسیار گسترده است.
علت مننژیت می تواند عفونت با باشد تب خال ویروس ها، ویروس های TBE ، اوریون ویروس ها, تاثیر و آنترو ویروس ها. باکتری و ویروس ها عمدتاً با تماس نزدیک افراد آلوده با نوزادان منتقل می شوند. بوسیدن ، عطسه کردن ، سرفه کردن یا به اشتراک گذاشتن ظروف یا به عنوان مثال مسواک می تواند منجر به انتقال عوامل بیماری زا به نوزاد شود و در هر صورت باید از آن اجتناب شود.
علت مکرر مننژیت عفونت با است تب خال ویروس ها (به ویژه هرپس سیمپلکس 1, تبخال زوستر) این ویروسی است که توسط قطره های کوچک ترشح از طریق تنفس و بزاق. این می تواند در امتداد رشته های عصبی بدن گسترش یابد. علاوه بر تاول های معمول در منطقه ارائه شده توسط اعصاب، ویروس همچنین می تواند در امتداد اعصاب به مرکز منتقل شود سیستم عصبی، جایی که می تواند باعث مننژیت شود. مننژیت ویروسی معمولاً خفیف تر از یک باکتری است و اغلب پس از چند روز تا چند هفته خود به خود بهبود می یابد.
