عمل جراحی آب مروارید

معرفی

در حال حاضر ، تنها درمان موفقیت آمیز آب مروارید جراحی است. تعیین علت اصلی مهم است. همانند همه بیماری های قابل درمان ، تنها در صورت درمان مناسب بیماری زمینه ای ، یک عمل می تواند بهبود طولانی مدت را به همراه داشته باشد.

امروز، آب مروارید جراحی یک روش معمول است و احتمالاً بیشترین عمل جراحی در سراسر جهان است. طی سالها تجربه ، عوارض جدی به حداقل خطر (حدود 1٪) باقیمانده کاهش یافته است.

معمولاً الف آب مروارید عمل در عرض 20 دقیقه انجام می شود. با گذشت زمان ، روشهای مختلف درمانی ایجاد شده است. اول از همه ، می توان بین عملیات به اصطلاح داخل کپسولار و خارج کپسولار تفاوت قائل شد.

• در روشهای داخل کپسول ، کل عدسی با کپسول (پوشش) خود برداشته می شود. این روش اغلب در گذشته استفاده می شد. امروزه ، فقط در موارد نادری که دیگر نمی توان کپسول لنز را حفظ کرد ، انجام می شود.
• با روش های خارج کپسول ، فقط کپسول لنز قدامی برداشته می شود.

  سپس محتویات لنز خرد شده و با استفاده از آن آسپیراسیون می شود سونوگرافی. کپسول خلفی در جای خود رها شده است. به این ترتیب ، قسمتهای قدامی و خلفی چشم (پشت لنز) به طور طبیعی جدا می شوند و عوارض آن کمتر از روشهای داخل کپسول است.

پس از برداشتن لنز ، چشم انسان در ابتدا قادر به دیدن اجسام از فاصله نزدیک به شدت نیست ، زیرا فاقد قدرت شکست لنز است.

این نوع بی قراری را آفکیا می گویند. با کمک لنزهای مصنوعی قابل درج امکان درمان این مشکل فراهم شده است. لنزهای مصنوعی ساخته شده اند که می توانند به چشم وارد شوند.

قدرت شکست از قبل با یک محاسبه می شود سونوگرافی دستگاه و با چشم دیگر مقایسه می شود. این به این دلیل است که قدرت انکساری - اختلاف بین دو چشم نباید زیاد باشد ، زیرا در غیر این صورت اندازه های مختلف تصویر بر روی شبکیه و مغز دیگر نمی تواند دو تصویر را کنار هم قرار دهد (فیوز). سه نوع لنز را می توان تشخیص داد: لنزهای مصنوعی یا از PMMA (پلی متیل متاکریلات یا پلکسی گلاس) ، کوپلیمرهای لاستیک سیلیکون یا اکریلیک (که عمدتا برای لنزهای تاشو استفاده می شوند) ساخته می شوند.

خصوصیات مواد به گونه ای توسعه یافته اند که حتی طی ده ها سال هیچ محصولی سمی ترشح نمی شود و یا لنزها با طعم آب حل می شوند. در کودکان، آب مروارید درمان تا حدودی دشوارتر است ، زیرا چشم ها هنوز در حال رشد هستند و اندازه و قدرت انکساری هنوز تغییر می کند. بنابراین ، کودکان زیر 2 سال ابتدا با اصلاح می شوند لنز.

بعد از سال دوم زندگی ، معمولاً لنزهای مصنوعی وارد می شوند. اما در اینجا نیز محاسبات ویژه ای برای قدرت شکست و رشد صورت می گیرد.

• لنزهای اتاق خلفی: این نوع لنزهای متداول است.

  داخل کیسه کپسولی قرار می گیرد (جایی که لنز طبیعی قبلاً در آن قرار داشت) و توسط معابد الاستیک در آنجا ثابت می شود.

• لنزهای اتاق قدامی: اگر کیسه کپسولی حفظ نشود ، می توان از این نوع لنزها استفاده کرد. در مقابل قرار می گیرد جنس زنبق و سوسن و در زاویه اتاق قدامی ثابت می شود. متأسفانه ، گاه به گاه ممکن است تغییراتی در بافت و قسمت داخلی قرنیه (قرنیه) ایجاد شود اندوتلیوم) می تواند آسیب ببیند.
• جنس زنبق و سوسنلنزهای پشتیبانی شده: با این نوع لنزها ، لنزهای واقعی نیز در جلوی عنبیه قرار دارند ، در حالی که لنگرها در پشت عنبیه (لنز پنجه عنبیه) قرار دارند.