الکل | دیورتیکولیت

الکل

در توسعه دیورتیکولیت، افزایش سن ، فعالیت بدنی کم و مصرف زیاد گوشت از عوامل خطر احتمالی هستند. از طرف دیگر ، الکل در حال حاضر به عنوان یک عامل خطر خاص برای ایجاد شناخته نمی شود دیورتیکولیت. با این حال ، مصرف بیش از حد دائمی نوشیدنی های الکلی (سو chronic مصرف مزمن الکل) می تواند به روده حمله کرده و به آن آسیب برساند مخاط.

بسیاری از بیماران همچنین تعجب می کنند که چگونه باید پس از تشخیص الکل ، مصرف الکل را ادامه دهند دیورتیکولیت. علاوه بر تحمل خوب ، سبک و غنی از فیبر رژیم غذایی (نبض ها ، محصولات سبوس دار ، غلات و پوست میوه های بدون پوست) ، پرهیز از قهوه ، نوشیدنی های کافئین دار و الکل یک اقدام درمانی مهم برای دیورتیکولیت است. پرهیز از مصرف بسیاری از غذاهای هضم و الکل اغلب منجر به بهبود علائم پس از چند روز می شود ، زیرا روده ها می توانند آرام شوند و التهاب را التیام بخشند.

پیشگیری

در صورتی که فرد غذای غنی از فیبر مصرف کند ، می توان پروفیلاکسی را مصرف کرد. فیبر بالا رژیم غذایی با خوردن مقدار زیادی میوه ، سبزیجات ، محصولات سبوس دار ، حبوبات و دانه های آفتابگردان به دست می آید. برنج طبیعی نیز در این گروه قرار می گیرد.

سالم و متعادل رژیم غذایی همچنین شامل مصرف مایعات کافی است. یک بزرگسال باید روزانه حدود دو تا سه لیتر بنوشد. متأسفانه نمی توان بر عدم ثبات دیواره عضلانی روده با افزایش سن تأثیر گذاشت.

پیش بینی

دیورتیکول حاد به راحتی با دارو درمان می شود و معمولاً به سرعت برطرف می شود. با این حال ، علت ، یعنی ایجاد دیورتیکول به طور کلی ، با دارو قابل درمان نیست. به طور کلی می توان گفت که سن اولین بیماری نقش دارد.

دیورتیکول هرچه زودتر علائم ایجاد کند ، نیاز به عمل جراحی زودتر است. حتی اگر التهابات بیشتر رخ دهد ، لومن روده (لوله روده) باریک می شود و عمل جراحی ضروری می شود. این عملیات - مانند سایر عملیات - به طور طبیعی با خطرات خاصی همراه است. عفونت ، خونریزی یا آسیب به اندام های همسایه امکان پذیر است.