درمان کیست کلیه

طبقه بندی کیست های کلیه

اگر یک کلیه کیست به صورت جداگانه رخ می دهد ، معمولاً بی ضرر است ، هیچ گونه ناراحتی برای فرد مبتلا ایجاد نمی کند و بنابراین نیازی به درمان نیست. یکی تقسیم می کند کلیه کیست به انواع مختلف طبق بوسنیک ، که بر اساس آن می تواند نشانه ای برای درمان قرار گیرد. در مورد کیست های ساده (نوع 1 و 2) ، که تقریباً همیشه فقط یافته های تصادفی هستند ، حتی دلیلی برای نظارت بر پیشرفت بیماری وجود ندارد.

این کیست ها در هر صورت خوش خیم هستند و فاقد دیواره ضخیم یا کلسیفیکاسیون هستند. در تعداد بسیار کمی از افراد ، چنین کیست هایی می توانند مشکلاتی ایجاد کنند زیرا بسیار بزرگ می شوند. در چنین حالتی می توان کیست را سوراخ کرد. این بدان معناست که می توان مایعات را با سوزن از کیست بیرون کشید ، که عملا باعث ریزش آن می شود.

ضخیم شدن دیواره و کلسیفیکاسیون آن

با نوع 2F ، پیگیری توصیه می شود ، زیرا در اینجا می توان ضخیم شدن جزئی دیواره یا کلسیفیکاسیون آن را تشخیص داد سونوگرافی و رشد بیشتر یا تغییر در خصوصیات کیست را می توان رد کرد. نوع 3 با این واقعیت مشخص می شود که دیواره های کیست به وضوح ضخیم و یا نامنظم هستند ، می توان کلسیفیکاسیون ها را تشخیص داد و تحت شرایط خاص ، یک تصویر از ماده حاجب نیز ممکن است در توموگرافی رایانه به دست آید. چنین یافته ای ممکن است کیست آلوده یا خونریزی یافته باشد ، اما همچنین یک فرایند بدخیم باشد ، به همین دلیل در اینجا مداخله جراحی توصیه می شود. مواد بدست آمده از پنچر شدن می تواند برای بررسی عفونت و سلولهای مشکوک استفاده شود. موضوع زیر ممکن است برای شما نیز مفید باشد: کلیه های کلسیفیه شده - علل ، تشخیص و درمان

تغذیه برای کیست کلیه

در حضور کلیه کیست ، تغییر در رژیم غذایی معمولاً لازم نیست توسعه کیست ها یا رشد آنها فقط کمی تحت تأثیر قرار می گیرد رژیم غذایی. به طور کلی ، با این حال ، یک سالم ، نه خیلی شور و متعادل رژیم غذایی برای بیشتر بیماری ها توصیه می شود.

جراحی برای کیست کلیه

کیست کلیه اگر باعث ناراحتی می شوند و یا نمی توان با اطمینان از وجود آنها در تومور بدخیم جراحی کرد. به ندرت اتفاق می افتد که یک کیست کلیوی منفرد علائم ایجاد کند. با این حال ، اگر اندازه آن افزایش یابد ، می تواند بافت کلیه اطراف را جابجا کند.

این می تواند منجر به درد. اگر کیست های زیادی وجود داشته باشد ، این می تواند منجر به محدودیت عملکرد کلیه شود. عمل فقط برای کیست های منفرد امکان پذیر است.

باید بین کیست کلیه و کلیه های کیست تمایز قائل شد. کیست کلیه کیست های منفردی هستند که در بافت کلیه رشد می کنند ، کلیه های کیستیکی کلیه هایی هستند که با تعداد زیادی کیست پراکنده می شوند. برداشتن کیست با جراحی فقط در موارد کمی در نظر گرفته می شود.

از این رو حذف کیست از کلیه های کیستیک از طریق جراحی خارج از بحث است. با این حال ، قبل از عمل کیست ، ممکن است پنچر شدن کیست به منظور تخلیه قسمت زیادی از محتویات و در نتیجه تسکین علائم. غالباً در حین عمل کیست از مایع پر می شود.

در این حالت معمولاً بهترین گزینه جراحی است. این یک روش کم تهاجمی است ، یعنی از اصل سوراخ کلید استفاده می کند. اگر چنین عملی خارج از بحث باشد ، می توان به اصطلاح اسکلروتراپی را انجام داد.

در این روش کیست از طریق پوست سوراخ می شود و محتوای آن تنفس می شود. پس از آن ، یک عامل به کیست تزریق می شود تا اطمینان حاصل شود که به هم می چسبد تا کیست نتواند دوباره با مایع پر شود. میزان عود (میزان عود کیست) با این نوع روش ها نسبتاً زیاد است ، بنابراین در صورت بروز علائم برداشتن جراحی ترجیح داده می شود.