کلمباین یک گیاه باغی است که در انواع مختلف رنگارنگ وجود دارد. 70 تا 75 گونه آن است رشد عمدتا در نیمکره شمالی. دانه های آن حاوی اسید پروسیک است و باعث سمی شدن ملایم می شود.
پیدایش و پرورش کلمباین
کلمباین یک گیاه باغی است که در انواع مختلف رنگارنگ وجود دارد. 70 تا 75 گونه آن است رشد عمدتا در نیمکره شمالی. Columbines یا Aquilegia به نام فنی متعلق به گلاب است. آنها در نیمکره شمالی رخ می دهند و بنابراین بومی کشورهای اروپا ، شمال غربی آفریقا و مناطقی از آسیا هستند. در آلمان عمدتا در جنوب یافت می شود ، جایی که در مکان های آفتابی و سایه دار رشد می کند. خاکهای شنی یا آهکی را ترجیح می دهد. در زبان بومی به نامهای Frauenhandschuh ، Frauenschühli ، Jovisblume ، Kapuzinerhüttli ، Pfaffenkäpple یا Venuswagen نیز شناخته می شود. کلمباین ها گیاهان چند ساله هستند و به مدت سه تا پنج سال شکوفا می شوند. بسته به اینکه کدام تنوع رخ دهد ، آنها وجود دارند رشد بلندی بین 30 تا 90 سانتی متر. آنها یک سیستم ریشه ای کاملاً منشعب تشکیل می دهند که به سختی می توان پس از گسترش آن را جدا کرد. ریشه های آن قوی ، گوشتی و سخت است. آنها خود را بسیار محکم در خاک لنگر می اندازند. برگ های شاخ و برگ به صورت گل رز بوده و به هم نزدیک هستند. برگهای کوچکتر به صورت پراکنده روی ساقه رشد می کنند. طیف رنگی گلها از تنهای بنفش آبی تا قرمز ، پولی و سفید است. آنها در ماه آوریل و مه شکوفا می شوند. به شرط برطرف شدن گلهای پژمرده ، ممکن است در پاییز دوباره شکوفا شوند. بین جولای و آگوست ، دانه ها بالغ می شوند و توسط باد در یک منطقه وسیع پخش می شوند. کلمباین وحشی گونه ای محافظت شده است.
اثر و کاربرد کلمباین
کلمبین حاوی گلیکوزیدهای سیانوژنیک ، اسید پروسیک ، به ویژه در دانه ها است که در صورت بی احتیاطی مصرف آن را خطرناک می کند. لازم به ذکر است که خوردن کلمباین تازه یا حتی فقط قسمتهایی از گیاه باعث ایجاد آن خواهد شد استفراغ, اسهال, قلب مشکل ، خواب آلودگی و تهوع. لمس آن می تواند باعث شود پوست تحریک اگر گیاه با دقت خشک یا گرم شود ، سم آن بی اثر می شود. سپس می توان از آن به عنوان گیاه دارویی استفاده کرد. برگها و گلها ، در صورت خشک شدن ، می توانند به عنوان چای مورد استفاده قرار گیرند ، که دارای اثرات ادرار آور و معده است. بنابراین ، متابولیسم افزایش یافته و تعادل از آب تعادل تحریک می شود. بنابراین ، در برابر کمک می کند نقرس, روماتیسم و از دست دادن اشتها. همچنین می تواند برای آن استفاده شود مشکلات گوارشی و خون تصفیه برای تهیه چای ، باید قسمتهای گیاه را از ماه ژوئن تا اکتبر جمع آوری کرده و خشک کنید. مقدار دو قاشق چای خوری گیاه برای یک فنجان کافی است. اگر اکنون با جوشیدن دم می شود آب، چای را می توان پس از ده دقیقه تزریق نوشید. به عنوان مرهمی برای پوست کلمبین یا به عنوان اجزای یک تنتور برای شستشو ، اثر قابض دارد. بنابراین مواد تشکیل دهنده فعال آن منقبض می شوند پوست. به دلیل خاصیت ضدعفونی کننده ، بیهوشی و پاک کنندگی زخم ، بهبود سریع را تضمین می کند. در صورت آلوده شدن به انگل های پوستی ، می توان دانه ها را خشک و خرد کرد. با استفاده از پوست ، به مبارزه با انگلی کمک می کند. برای تهیه تنتور ، 500 گرم گیاه خشک مورد نیاز است. این در یک لیتر 68 درصد قرار می گیرد الکل. سپس بطری بسته شده و به مدت دو هفته در یک محیط گرم قرار می گیرد. بعد از این مدت ، می توان محتوای آن را فیلتر کرد. از تنتور باقیمانده ، 20 قطره باید روی یک قطعه قرار داده شود قند، که سپس خورده می شود. اگر این کار هر سه ساعت تکرار شود ، بهبودی ایجاد می شود. در صورت ابتلا به شپش ، می توان از بذر کلمباین نیز برای این منظور استفاده کرد. با این حال ، از آنجا که گیاهان دیگری نیز وجود دارند که بهتر و سریعتر کار می کنند ، این کاربرد کمی شناخته شده است.
اهمیت برای سلامتی ، درمان و پیشگیری.
کلمباین به عنوان یک گیاه دارویی اثرات مثبتی دارد. با این حال ، به ندرت استفاده می شود. گیاهان دیگر اثر بیشتر و سریع تری دارند ، بنابراین در بیشتر موارد ترجیح داده می شوند. در قرون وسطی ، کلمبین بیشتر در برابر بیماری های مایع استفاده می شد کبد مانند زردی. اما همچنین برای مشکلات با استفاده شد کیسه صفرا، پوست، معده و هضم غذا ، و همچنین انواع مختلف رشد پوست مانند فیستول ، جوش می آورد، جوش و زخم. از دانه ها ، برگ ها ، ریشه ها و گل ها برای تهیه استفاده می شد پماد و تنتور. هیلدگارد فون بینگن کلمباین را توصیه کرد ، به عنوان مثال ، علیه تب و درپوش گهوارهدر این موارد ، برگ ها باید خرد شوند تا آب میوه به شراب اضافه شود. این مخلوط باعث کاهش دما می شود که به طور منظم مصرف شود. برنامه دیگری آن را در برابر مشکلات با توصیف می کند لنف غدد ، که به شدت متورم می شوند و در نتیجه باعث می شوند درد. هر دو برگ در این حالت باید به عنوان تنتور مادر کلمباین استفاده شود یا به صورت خام خورده شود تا به عقب برگردد. در هنگام سرفه کردن مخاط زیاد ، باید آنها را در آن خیس کرد عسل و بعد خورده شد یکی دیگر از کاربردهای کلمباین در این زمان به عنوان داروی ضد تبخال است. در دوران باستان ، با الهه باروری فریا همراه بود ، زیرا شکل گل آن یادآور ارابه زهره است. از ریشه و دانه معجونی تهیه می شود که قرار است در ناتوانی جنسی در مردان کمک کند. به گفته تابرنمونتانوس ، پزشک قرن شانزدهم ، در صورت استفاده منظم ، وی می تواند وظایف زناشویی خود را از سر بگیرد. باز هم ، کلمبین باید فقط پس از توصیه های پزشکی استفاده شود و نه خود درمانی. به دلیل اسید پروسیک موجود در آن ، به سرعت اثر سمی دارد و می تواند زندگی را تهدید کند.
