رفتار
درمان لنفانژیت در بازو در ابتدا برای از بین بردن علت است. این معمولاً یک عفونت در بافت نرم است که توسط عوامل بیماری زا ایجاد می شود (معمولاً) باکتری) پس از سواب زخم برای تعیین دقیق پاتوژن ، معمولاً یک درمان محلی با آنتی بیوتیک آغاز می شود.
علاوه بر این ، تمیز کردن و ضد عفونی منظم زخم از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بسته به عمق زخم ، باید یک پانسمان زخم استریل استفاده شود ، که به طور منظم بررسی و تغییر می یابد. اگر التهاب بافت نرم آنقدر شدید باشد که ایجاد کند لنفانژیت در بازو، درمان جراحی نیز ممکن است لازم باشد.
عفونت و التهاب لنفاوی عروق اغلب منجر به تجمع چرک در بافت (آبسه) ممکن است لازم باشد با جراحی باز و برداشته شود (با عوامل ضد التهاب شسته شود). سپس زخم بخیه زده می شود یا بسته به اندازه و عمق آن با پانسمان زخم استریل بسته می شود.
در مورد زخم های آلوده ، بسته شدن زخم به اصطلاح ثانویه نیز ممکن است لازم باشد. در اینجا زخم ابتدا تمیز می شود اما بسته نمی شود. سپس به بدن زمان داده می شود تا با عوامل بیماری زا مقابله کند ، تحت درمان قرار گیرد آنتی بیوتیک ها و در صورت لزوم عوامل ضد التهابی ایجاد شود و چند روز بعد که التهاب بهبود یافت ، زخم با بخیه بسته می شود.
اگر شکایات سیستمی مانند تب علاوه بر لنفانژیت رخ می دهد ، اغلب لازم است آنتی بیوتیک به شکل قرص یا حتی از طریق آن تجویز شود رگ. داروهای تب بر و داروهای ضد درد همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد. درمان های خانگی ، که می تواند مورد استفاده قرار گیرد لنفانژیت در بازو، در درجه اول برای کاهش علائم است.
از کمپرس خنک کننده می توان برای تسکین علائم التهابی ناشی از عروق در امتداد بازو بسته های خنک کننده یا کوارک یا کلم بسته بندی برای این منظور مناسب است. روغن های ضد التهاب را می توان روی کمپرس ها نیز گذاشت. تمیز کردن منظم زخم های ایجاد کننده نیز بخشی از این درمان است. این کار باید در درجه اول با آب تمیز و در صورت لزوم با محلول های شستشو ضد التهاب انجام شود.
