هدف درمانی
کاهش درد و بنابراین توانایی حرکت را افزایش می دهد.
توصیه های درمانی
- بی دردی (تسکین درد) در طول تشخیص تا زمان درمان قطعی طبق طرح مرحله بندی WHO:
- مسکن غیر افیونی (پاراستامول، نماینده خط اول).
- مسکن افیونی با قدرت کم (به عنوان مثال ، ترامادول) + ضد درد غیر افیونی.
- مسکن افیونی با قدرت بالا (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.
- در صورت لزوم ، ضد التهاب داروهای / داروهایی که فرآیندهای التهابی را مهار می کنند (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، NSAID ها) ، به عنوان مثال استیل سالیسیلیک اسید (ASS) ، ایبوپروفن.
- در صورت لزوم ، تزریق گلوكوكورتيكوئيدها داخل مفصلی / داخل مفصل (وضعیت مطالعه به اندازه کافی مشهود نیست).
- همچنین به بخش «بیشتر درمان".
