عملیات | دیورتیکولوز

عمل

در 5٪ بیماران مبتلا به دیورتیکولوزیس، جراحی به دلیل خونریزی متوسط ​​تا گسترده ضروری است. در اکثر موارد ، منابع خونریزی بدون نیاز به جراحی خشک می شوند. در صورت بدون عارضه دیورتیکولوزیس، جراحی توجیه پذیر نیست.

خطرات یک عمل بیش از خطرات احتمالی یک بیماری نه تنها یا فقط کمی علامت دار است که روند بیماری آن قابل پیش بینی نیست. فقط در صورت حداقل دو حمله التهابی از دیورتیکولیت باید رخ دهد ، برداشتن جراحی در ناحیه روده که به طور مکرر ملتهب شده است ، باید مورد توجه قرار گیرد. این باید احتمال بروز عوارض در صورت التهاب جدید را کاهش دهد.

به طور معمول ، جراحی برنامه ریزی شده تا زمانی که التهاب روده آرام نشود ، انجام نمی شود. در بیماران جوان و پر خطر ، جراحی اغلب زودتر انجام می شود ، گاهی اوقات پس از اپیزود اول ، زیرا خطر عود در این بیماران بیشتر است. از روش لاپاراسکوپی سوراخ کلید معمولاً در حین عمل برای اطمینان از سریعتر و کم عارضه بودن در حین عمل استفاده می شود التیام زخم.

برای این منظور 4 برش کوچک در دیواره شکم ایجاد می شود. گاز CO2 به داخل حفره شکم پمپ می شود تا میدان دید و کار بهتری ایجاد کند. سپس یک دوربین کوچک و ابزار جراحی از طریق برش های کوچک به داخل حفره شکم وارد می شوند.

قسمت ملتهب روده مشخص شده ، از هم جدا شده و دو انتهای روده با کمک بخیه بخیه می شود. پس از عمل ، بیماران معمولاً تسکین فوری علائم را احساس می کنند. در روزهای اول پس از عمل ، روده ، به خصوص پر شده ، هنوز دردناک است. با این حال ، این شکایات معمولاً به سرعت فروکش می کنند. پس از بهبودی زخم های جراحی ، اجابت مزاج به دلیل کوتاه شدن روده معمولاً نرمتر از قبل است. در غیر این صورت ، هیچ تغییری در بیماران ایجاد نمی شود.

عوارض

In دیورتیکولوزیس، خونریزی در 10-30٪ موارد اتفاق می افتد ، اما 80٪ از محل های خونریزی به خودی خود بسته می شوند. اگر دیورتیکول پر از محتوای روده آلوده شود ، حدود 20٪ از ناقلین دیورتیکول به بیماری دیورتیکول یا حاد یا مزمن مبتلا می شوند دیورتیکولیت. دیورتیکول ملتهب می تواند ترکیده و منجر به عفونت در حفره شکم شود.

بستگی به اندازه نقص و مقدار روده دارد باکتری ورود به حفره شکم ، تصاویر بالینی مختلفی می تواند ایجاد شود. اگر پارگی یا سوراخ روده توسط اندام های دیگر ، یک پوست یا کپسول مهر و موم شود ، آن را سوراخ پوشیده می نامند. این معمولاً منجر به التهاب موضعی با آبسه تشکیل (کپسول با چرک انباشت)

بعد از آبسه بهبود یافته است ، یک زخم (فیستول) ممکن است بین روده و اندامهای اطراف مانند آن باقی بماند مثانه یا تخمدان بنابراین محتوای روده می تواند به اندام های دیگر رسیده و باعث التهاب در این مکان ها شود. یک سوراخ رایگان (دستیابی به موفقیت روده) نیاز به عبور محتوای روده از سوراخ دیواره روده به داخل حفره شکم دارد.

این معمولا منجر به شدید می شود پریتونیت. سپسیس (خون مسمومیت) با عواقب مرگبار احتمالی از دیگر عوارض پارگی روده است پریتونیت. بعد از هر التهاب ، زخم در حفره صفاقی و روده ایجاد می شود.

این یا می تواند روده را از خارج منقبض کند و یا قطر روده را از داخل کاهش دهد. بنابراین عبور مدفوع توسط انقباض محدود می شود. اگر روده کاملاً فشرده یا منقبض شده باشد ، یک انسداد روده (ایلئوس) رخ می دهد ، که فوراً نیاز به جراحی دارد.