جراحی درمانی | درمان آرنج تنیس

درمان جراحی

وقتی درمان های محافظه کارانه نتوانند علائم و پارگی تاندون را از بین ببرند یا یک دوره مزمن وجود داشته باشد ، جراحی نشان داده می شود. حداقل 6 ماه درمان ناموفق با تمام روشهای درمانی محافظه کارانه باید قبل از در نظر گرفتن روشهای جراحی در نظر گرفته شود. روش های مختلف جراحی وجود دارد که می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

به طور معمول ، برای تسکین علائم می توان تاندوتومی تاندون را انجام داد. روشهای مختلف جراحی در زیر شرح داده شده است:

  • عملیات طبق هوهمان: عملیات هوهمان از طرف شعاعی آرنج ، یعنی از خارج آغاز می شود. در اینجا برشی به شکل قوس حدود 5 سانتی متر ایجاد می شود. ریشه عضلات از کشش سپس عضلات نمایش داده شده و جدا می شوند.

    برش از تاندون ها در جهت عرضی اجرا می شود ، بنابراین روش نیز برش عرضی نامیده می شود. رباط های آرنج نیز بررسی می شوند. تغییرات (به عنوان مثال چسبندگی غضروفی استخوانی) ، که همچنین می تواند ایجاد کند درد، قابل حذف است.

  • عمل بر طبق ویلهلم (عصب کشی): عمل طبق ویلهلم دومین روش استاندارد برای درمان است تنیس آرنج.

    این روش معمولاً در ترکیب با عملیات هوهمان مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش ، شاخه های کوچک عصبی اسکلروز می شوند که ناحیه خارجی آرنج را عصب کشی می کنند (تأمین می کنند). این عمل همچنین برای درمان آرنج گلف باز استفاده می شود.

  • عملیاتی که طبق نظر گلدی انجام می شود: عملیاتی که مطابق با گلدی انجام می شود مشابه روال گفته شده توسط هوهمان است.

    با این حال ، برش عضله تاندون ها عرضی نیست بلکه طولی است. بنابراین این یک برش طولی است. طبق گفته های ویلهلم این روش اغلب با عمل همراه است.

  • درمان کم تهاجمی: یک درمان کم تهاجمی با استفاده از برشی به طول بیش از 1.5 سانتی متر در قسمت خارجی آرنج انجام می شود. در اینجا نیز ، عضله تاندون ها به شکلی مشابه عملیات هوهمان بریده می شوند. با این حال ، در موارد بسیار واضح ، یک روش جراحی معمولی مناسب تر است ، همانطور که استخوان ها، عضلات و دستگاه رباط را می توان از این طریق بهتر ارزیابی و نمایش داد.