افتادگی دستگاه تناسلی: جراحی درمانی

در موارد علائم واضح رسوب زدایی (افتادگی) ، معمولاً هیسترکتومی واژن (هیسترکتومی) همراه با کولورفالی قدامی و خلفی (سفت شدن واژن) و پرینوپلاستی انجام می شود.

در صورت بروز یک مشکل رسوب زدایی که دیگر نمی توان بصورت محافظه کارانه آن را مدیریت کرد ، روشهای مختلف جراحی را می توان در نظر گرفت. هیسترکتومی واژن (برداشتن آن) رحم از طریق واژن) با کولورفالی قدامی و خلفی (واژینوپلاستی) و پرینوپلاستی ، که به طور مکرر در گذشته انجام می شد ، به طور فزاینده ای کمتر به نفع روش های محافظت از اندام استفاده می شود. اینکه کدام مداخله جراحی انجام شود اساساً به تغییرات آناتومیک ، علائم و شکایت بستگی دارد. به عبارت دیگر ، رویکرد امروز بسیار فردی است و معمولاً سعی در حفظ روش دارد رحم (رحم) بدون در نظر گرفتن اینکه آیا توافقنامه ای انجام می شود یا نه ، یعنی پایین می آید یا نه. این فردیت روش جراحی امروزه امکان پذیر است زیرا طیف جراحی با استفاده از نوارهای پلاستیکی و مش گسترش یافته است. با این روش ها اکنون می توان نارسایی مادرزادی بافت (ضعف بافت) را جبران کرد. اگر بی اختیاری استرس در همان زمان وجود دارد ، مجرای ادرار معمولاً به شکل U با یک باند پلاستیکی که تحت حفره مجاری بدون تنش (زیر مجرای ادرار) قرار می گیرد ، پر می شود. این روش به اصطلاح TVT (نوار واژن بدون کشش) یا TOT (روش ترانس obturator) است:

  • TVT (نوارهای واژن بدون کشش) - این یک نوار پلاستیکی است که بدون کشش از طریق واژن در زیر مجرای ادرار، به طوری که مجرای ادرار در افزایش فشار داخل شکمی (فشار شکم) تثبیت می شود. تخلیه می شود از طریق رتروپوبیک (پشت سر) شاخه عامیانه).
  • TOT (تکنیک ترانس obturator) - یک نوار پلاستیکی بدون کشش در زیر قرار می گیرد مجرای ادرار و از طریق تخلیه می شود ران خم (نوع جراحی TVT).

یادداشتهای بعدی

  • نتایج حاصل از جراحی معاینه برای بیاختیاری با استفاده از کاشت بیولوژیکی یا مصنوعی در دو سال اول بهبود نیافته است.