درمان
درمان بی اختیاری urge بستگی زیادی به بیماری اصلی دارد. درمان بیماری منجر به بی اختیاری urge بنابراین واجب است. اگر هیچ دلیل مستقیمی برای توسعه وجود ندارد بی اختیاری urge می توان یافت ، یک داروی درمانی باید آغاز شود.
مصرانه بیاختیاری معمولاً با داروهایی که عصب پاراسمپاتیک عضله detrusor vesicae را مهار می کنند یا مستقیماً روی مثانه ماهیچه. به همین دلیل ، استفاده از به اصطلاح پاراسمپاتولیتیک ها ، بتا سمپاتومیمتیک ها یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای توصیه می شود. با این حال ، در موارد تمایل کاملا حسی بیاختیاری، بدون اراده انقباضات از مثانه از بین بردن عضله ، درمان می تواند پیچیده تر باشد. در صورت اصرار بیاختیاری در زنان همراه با بیماری های اندام های تولید مثلی داخلی زنان ، بدون شواهدی از فعالیت بیش از حد عضله detrusor vesicae ، برنامه محلی استروژن ها ممکن است بتواند علائم را کاهش دهد. علاوه بر این ، درمان دارویی بی اختیاری ادرار همیشه باید با این دارو تکمیل شود مثانه آموزش مجدد یا روان درمانی.
پیشگیری
اینکه آیا واقعاً می توان از بروز بی اختیاری اصرار جلوگیری کرد ، تاکنون بحث برانگیز بوده است. با این وجود ، اقدامات مقدماتی باید در مراحل اولیه برای افراد در معرض خطر انجام شود. از هر شکل بی اختیاری ادرار اغلب توسط یک ضعیف تحریک می شود کف لگن، زنان جوان باید از قبل تقویت عضلات را شروع کنند. هر چه زودتر کف لگن عضلات آموزش دیده اند ، آسیب کمتری ایجاد می شود.
در این زمینه ، هر دو ژیمناستیک هدفمند و سواری منظم می توانند به طور م effectivelyثر تمرین کنند کف لگن عضلات بعلاوه ، سرفه مزمن دائماً فشار را بر کف لگن و عضلات دیواره مثانه افزایش می دهد. از آنجا که افراد سیگاری به طور مکرر از سرفه های مزمن رنج می برند ، افراد در معرض خطر قطعاً باید این کار را قطع کنند استعمال دخانیات در اوایل.
علاوه بر این ، وزن بیش از حد بدن می تواند فشار را بر روی کف لگن وارد کند. به همین دلیل ، افراد چاق به طور آشکار بسیار بیشتر در معرض خطر بی اختیاری اصرار قرار دارند. علاوه بر این ، اغلب می توان مشاهده کرد که بسیاری از افراد با بی اختیاری ادرار عمدا خیلی کم بنوشید
به این ترتیب آنها سعی می کنند بی اختیاری هوس را کاهش دهند. در واقع ، نوشیدن کم مصرف دائمی می تواند ایجاد کند بی اختیاری ادرار حتی بدتر. فقط پر شدن منظم مثانه می تواند عضلات مثانه را تمرین دهد.
با این حال ، اگر مثانه فقط اندکی پر شود ، ظرفیت آن می تواند با گذشت زمان به میزان قابل توجهی کاهش یابد. بعلاوه ، نشان داده شده است كه كاهش مقدار آب هر روز شما خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. دلیل این امر این واقعیت است که عوامل بیماری زای باکتریایی دیگر از بین نمی روند و می توانند در مثانه مستقر شوند و مجرای ادرار.
