مینیسک جراحات از جمله شایعترین آسیب ها به این است مفصل زانو. مینیسک ها داسی شکل هستند و بین آن قرار دارند ران استخوان (استخوان ران) و استخوان شین (تیبیا) در فلات درشت نی. مینیسک ها به عنوان یک بافر عمل می کنند و ناسازگاری بین استخوان درشت نی و استخوان ران را جبران می کنند.
آنها ارتباط مستقیمی با کپسول زانو و دو عضله مجاور دارند. بنابراین ، در صورت منیسک مشکلات ، عضله همیشه باید در نظر گرفته شود. یکی از مکانیسم های معمول آسیب دیدگی چرخش است مفصل زانو وقتی پایین تر پا تعمیر شد.
این معمولا باعث مینیسک داخلی به هم پاشیدن با قدامی رباط صلیبی و رباط داخلی. علاوه بر پارگی منیسک، انسداد مینیسک نیز می تواند وجود داشته باشد. علت این امر معمولاً است کشش خیلی سریع بعد از مدتها نشستن این امر باعث اسپاسم عضله مجاور (M. Semimembranosus) می شود و دیگر نمی توان زانو را کشید.
نشانه ها
بلافاصله پس از یک ضربه ، درد معمولاً نمی توان دقیقاً نسبت داد. کل زانو دردناک است و متورم می شود. اگر اشک برای مدت طولانی تری وجود داشته باشد ، درد می تواند دقیق تر بومی سازی شود.
در مورد یک ضایعه مینیسک خارجیاز درد در قسمت خارج از ظاهر می شود مفصل زانو شکاف و به دلیل حرکت مینیسک ها در هنگام خم شدن از جلو به عقب حرکت می کند. در بیشتر موارد ، حداکثر حرکت خمشی مفصل زانو دیگر امکان پذیر نیست ، بنابراین بلافاصله یک جبران خسارت انجام می شود. ظرفیت بار کل پا همچنین کاهش می یابد ، و ورزش ها و حرکات معمول فقط با درد یا اصلاً امکان پذیر نیست.
آزمایشات خاص می تواند آسیب مینیسک را تشخیص دهد. آزمایشاتی مانند Springing Bloc ، McMurray ، Steinmann ، Cri du menisque و Apley معاینات کلاسیک هستند. از نمونه های بالا ، تقریباً همه آزمون ها باید مثبت باشند تا a ضایعه مینیسک. معاینه نهایی MRI سرانجام بیان صحیحی را ارائه می دهد.
رفتار
آیا لازم است درمان جراحی با توجه به میزان آسیب توسط پزشک تعیین شود. با انجام این کار ، اشک باید تا حد ممکن اصلاح شود و از برداشتن کامل مینیسک خودداری شود. در طی 6 هفته اول پس از عمل ، تحمل نسبی وزن ضروری است.
محدودیت های حرکتی نیز توسط پزشک تجویز می شود. در فیزیوتراپی ، مفصل زانو از همان ابتدا در محدوده های مناسب حرکت می کند. علاوه بر این ، تورم با گریپ های ضد احتقان یا دستی درمان می شود لنف زه کشی.
در موارد درد ناشی از اتصال تاندون یا عضله ، یخ ، خاص است ماساژ از تکنیک ها (اصطلاحاً اصطکاک) و روش های بافت نرم می توان استفاده کرد. بیمار می تواند تا حد ممکن به تنهایی ارتفاع و خنک سازی را انجام دهد. علاوه بر این ، راه رفتن با چوب زیر بغل باید کار شود ، زیرا حفظ تحمل وزن جزئی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
فقط به این ترتیب می توان از آسیب بیشتر به بافت جلوگیری کرد. تمرینات تقویت کننده برای جلو و عقب پا عضلات را می توان با کشش ایزومتریک انجام داد. پشت زانو فرو رفته نگه داشته می شود تا قسمت جلویی فعال شود ران ماهیچه.
تنش در خم شدن زانو بدون حرکت ، عضلات به اصطلاح ایسکایکروال را مخاطب قرار می دهد. اگر به بیمار اجازه داده شود كه وزن خود را روی زانو بگذارد و حداكثر خم شود و كشش یابد ، باید حركات از دست رفته را با روشهای درمانی دستی بهبود بخشید. با انجام این کار ، درمانگر خود را به مکانیسم کشویی مفصل زانو هدایت می کند.
استخوان ساق پا هنگام خم شدن به سمت عقب و هنگام کشش به جلو می لغزد. این حرکت توسط درمانگر پشتیبانی می شود. تمرینات تقویت کننده را می توان افزایش داد ، در نتیجه باید توجه ویژه ای به محور ساق پا شود. هماهنگی و تعادل آموزش به ویژه برای پایداری مفصل زانو مهم است و باید به آرامی در درمان استفاده شود.
