پیاده روی در خواب (somnambulism)
خواب گردی به عنوان وقوع فعالیت روانی-حرکتی ناخودآگاه در هنگام خواب تعریف می شود بدون اینکه فرد مورد نظر دارای جهت گیری کافی باشد و متعاقباً دچار رجوع شود. حافظه شکاف (عقب مانده فراموشی) در بسیاری از موارد ، این اختلال در رخ می دهد کودکی، نسبتاً به ندرت در بزرگسالی. خواب گردی فقط به "راه رفتن" در هنگام خواب اشاره نمی کند ، بلکه می تواند فقط با موقعیت هایی مشخص شود که فرد مورد نظر از خواب بیدار شده و با کاهش جهت گیری ، به اتاق نگاه می کند یا ملافه را مرتب می کند ، به عنوان مثال.
بر خلاف عقیده رایج مبنی بر اینکه در هنگام تغییر شبانه اقدام کاملاً ایمن و هدفمند و یا "تغییر" آنها ، باید در نظر گرفته شود که راهپیمایان در معرض خطر آسیب دیدگی هستند ، بخصوص اگر در هنگام تغییر خواب بیدار باشند. به عنوان علت برای راه رفتن در خواب با کودکان هنوز به اندازه کافی رشد نکرده است مغز منطقه ای برای ریتم خواب / بیداری در نظر گرفته می شود ، که به ویژه توسط علل خارجی (به عنوان مثال زمان نامنظم خواب) مورد علاقه قرار می گیرد. در بزرگسالان ، پیاده روی می تواند از طریق ژنتیکی تعیین شود ، اما در اینجا نیز می توان علل خارجی (الکل ، دارو ، استرس) را در نظر گرفت.
سندرم پاهای بی قرار
La سندرم پاهای بی قرار با تمایل شدید به حرکت دادن پاها مشخص می شود. علاوه بر این ، احساسات شدید (دردسوزن سوزن شدن) رخ می دهد. این علامت شناسی به ویژه در عصر و شب رخ می دهد و بنابراین منجر به مشکلات در افتادن و خواب ماندن می شود. دلایل این بیماری اختلالات هورمونی یا متابولیکی ، پلی نوروپاتی یا فقر آهن.
فرض بر این است که سندرم پاهای بی قرار ناشی از اختلال در دوپامین تعادل (دوپامین یک است انتقال دهنده عصبی، یعنی یک ماده پیام رسان برای انتقال اطلاعات از a سلول عصبی) سرعت اعصاب (الکترونی مغز و اعصاب ، ENG) ، تجزیه و تحلیل خواب و a خون/معاینه ادرار اغلب برای تعیین این مورد استفاده می شود. درمان دوپامینرژیک و / یا مواد افیونی این سندرم اغلب به عنوان یک اقدام درمانی انجام می شود.
سندرم آپنه خواب
به اختصار SAS ، سندرم آپنه خواب (همچنین به عنوان "سندرم آپنه انسدادی خواب" ، OSAS شناخته می شود) به ویژه با ایست تنفسی (آپنه) در هنگام خواب مشخص می شود. این سندرم باعث اختلالات خواب می شود ، اما در نتیجه بیماری های عصبی نیز رخ می دهد. شایعترین علائم ، دوره های خواب کوتاه (10-20 تا) با ایست تنفسی است که مشخص شده است چاقی، ایست تنفسی در هنگام خواب 10 تا 40 سالگی ، کاهش اکسیژن (O2) و افزایش همزمان محتوای دی اکسید کربن (CO2) در خون با اقدامات متقابل جبرانی (یعنی تعریق با افزایش هوا با افزایش در قلب نرخ) و بعد از آن انسفالوپاتی همراه با تغییرات روانی.
درمان سندرم آپنه خواب به عنوان یک بیماری داخلی در موارد بسیار خفیف با تغییر در وضعیت خواب و بهداشت خواب شروع می شود (عدم مصرف الکل قبل از خواب ، زمان خواب تنظیم شده). بسیاری از بیماران یا به محرک های تنفسی یا حتی به حمایت تنفسی خارجی نیاز دارند. یک دستگاه تهویه مناسب کافی را فراهم می کند تهویه اندام های فوقانی تنفس در طول شب قبل از شروع اقدامات درمانی ، بیماران باید از نظر تغییرات اندام های تنفسی (به عنوان مثال لوزه های حلق) مورد معاینه قرار بگیرند و به همین ترتیب تحت درمان قرار گیرند. طبق دستورالعمل های انجمن عصب شناسی آلمان (2005) ، OSAS همچنین می تواند در نتیجه انواع بیماری های عصبی رخ دهد:
- آتروفی چند سیستم
- سندرم پارکینسون
- اسکلروز جانبی جانبی آمیوتروفی (ALS)
- نوروپاتی ها
- بیماری های عصبی عضلانی
- بیماری های عضلانی
- انسفالیت
- مولتیپل اسکلروزیس (MS)
- ضربه
- صرع و حتی با
- سندرم پای بی قرار (RLS) و در
- ناركولپسی
