هیپوترمی (ICD-10-GM R68.0: هیپوترمی با دمای پایین محیط همراه نیست) هیپوترمی است. کل بدن تحت تأثیر قرار می گیرد.
هیپوترمی کاهش دمای بدن را در زیر نقطه تعیین شده توصیف می کند. این ممکن است به دلیل اتلاف گرما یا استخراج گرما باشد.
هیپوترمی ممکن است همراه باشد سرمازدگی.
هیپوترمی حاد معمولاً در مناطق کوهستانی و کشورهای دارای آب و هوای زمستانی مربوطه مشاهده می شود. در کشورهای دارای آب و هوای معتدل ، افرادی که از نظر تنظیم حرارت اختلال دارند (به عنوان مثال افراد مسن) و عوامل خطر مانند خستگی در معرض خطر خاصی از ابتلا به هیپوترمی هستند.
هیپوترمی درمانی با خنک کننده فعال دارای اثرات محافظتی است ، یعنی مهار پاسخ ایمنی التهابی و در نتیجه آسیب بافتی را کاهش می دهد. هیپوترمی درمانی در طی مراحل جراحی (به عنوان مثال ، جراحی قلب) و برای بهبود نتایج نورولوژیک پس از احیا.
سه مرحله هیپوترمی تشخیص داده می شود:
| صحنه | دمای رکتوم | شرح مرحله |
| I | 37-34 ° C | انقباض عروق پوست ، ضربان قلب و فشار خون افزایش یافته ، لرز سرما خورده است |
| II | 34-27 ° C | افزایش عدم حساسیت به درد ، ضربان قلب و تنفس کند ، سفتی عضله ، رفلکس ها ضعیف می شوند. بیهوشی (≤ 32 درجه سانتیگراد) |
| III | 27-22 ° C | عملکردهای بدن مستقل از بین می روند ، مرگ بر اثر سرما |
هیپوترمی می تواند علامت بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).
برای شدت هیپوترمی مطابق با سیستم طبقه بندی سوئیس ، به بخش "طبقه بندی" مراجعه کنید.
دوره و پیش آگهی: هرچه زودتر هیپوترمی درمان شود ، روند مساعدتر خواهد بود. اگر دمای بدن به موقع افزایش یابد و هیچ عارضه ای از جمله آریتمی قلبی رخ می دهد ، هیپوترمی معمولاً نتیجه ای ندارد. در دوره هایپوترمی شدید (مرحله III) ، نارسایی قلبی عروقی و همچنین ایست تنفسی ممکن است رخ دهد.
