خطرات و عوارض
طبق مطالعات فعلی ، MRI لگن یک روش معاینه بدون خطر و بدون عوارض است ، زیرا در مقایسه با سایر روش های تصویربرداری ، مانند اشعه ایکس یا توموگرافی کامپیوتری (CT) ، MRI لگن از اشعه X مضر یا اشعه یونیزه استفاده نمی کند. خطرات یا عوارض در درجه اول زمانی ایجاد می شوند که موارد منع مصرف (موارد منع مصرف) برای بررسی MRI در لگن مشاهده نشود ، به عنوان مثال ، اگر اشیاall فلزی قبل از معاینه برداشته نشوند. اشیا containing حاوی فلز به داخل میدان مغناطیسی دستگاه MRI کشیده می شوند و می توانند به بیمار آسیب برسانند.
همچنین ، توسعه شدید گرما از اشیاall فلزی در میدان مغناطیسی می تواند باعث سوختگی شدید بیمار شود. راهنما از آنجا که میدان مغناطیسی در اینجا خطر آسیب دیدگی ناشی از شتاب بخشهای فلزی ضربان ساز و همچنین خطر از دست دادن عملکرد ضربان ساز را ندارد ، نباید معاینه MRI از لگن انجام دهد. بیمارانی که از کلاستروفوبیا رنج می برند (کلاستروفوبیای محاوره ای) خطر اضطراب یا حتی خطر را دارند حملات ترسناک هنگام خوابیدن در لوله باریک دستگاه MRI. به منظور جلوگیری از این ، بیماران مبتلا به کلاستروفوبیا می توانند از طریق لگن معاینه MRI را در کوتاه مدت انجام دهند بیهوشی.
در برخی موارد ، برای تمایز بهتر بین بافت های مختلف ، به عنوان مثال برای شناسایی تومورهای اندام های لگن ، استفاده از ماده حاجب لازم است. گادولینیوم DTPA که معمولاً استفاده می شود معمولاً یک ماده حاجب به خوبی قابل تحمل است. عوارض جانبی مانند تحریک پوست ، احساس سوزن سوزن شدن یا حتی درد در سایت برنامه ، ناراحتی ، تهوع, سردرد یا واکنشهای آلرژیک به ماده حاجب به ندرت در طی تجویز ماده حاجب رخ می دهد.
