یک تزریق است حکومت یک مایع به بدن انسان با دور زدن سیستم گوارشی ("به صورت تزریقی")، معمولاً به یک رگ. مسیر دسترسی از طریق انفوزیون یا به این دلیل انتخاب می شود که ماده مورد نظر را نمی توان به روش دیگری تجویز کرد یا به دلیل عوامل مؤثر بر بیمار، مانند دیسفاژی.
انفوزیون چیست؟
یک تزریق است حکومت یک مایع به بدن انسان با دور زدن سیستم گوارشی ("به صورت تزریقی")، معمولاً به یک رگ. گفته می شود که انفوزیون زمانی رخ می دهد که زایمان طولانی شود. در حالی که بیمار نشسته یا دراز کشیده است، این ماده یا به وسیله نیروی جاذبه از طریق یک بطری تزریق یا توسط یک پمپ انفوزیون مکانیکی تزریق می شود. این باید از تزریقی متمایز شود که در آن ماده فعال در مدت کوتاهی به بدن بیمار وارد می شود، به عنوان مثال، با استفاده از نیروی عضلانی از طریق فشار روی پیستون یک سرنگ تزریقی. دسترسی داخل وریدی عمدتاً برای آن انتخاب می شود تزریق، یعنی سیال مستقیماً به a وارد می شود رگ. سایر مسیرهای دسترسی رایج عبارتند از: زیر جلدی (زیر پوست) یا انفوزیون داخل استخوانی (به داخل حفره مدولاری استخوان).
عملکرد ، اثر و اهداف
تزریق مایعات زمانی لازم است جذب از طریق دستگاه گوارش امکان پذیر نیست. این ممکن است به این دلیل باشد که ماده مورد نظر اصولاً برای آن مناسب نیست جذب از طریق یک مسیر مخاطی دلیل دیگر ممکن است این باشد که بیمار مورد نظر به دلیل بیماری خود قادر به مصرف دارویی نیست که اصولاً از این طریق نیز بلعیده شود. متداول‌ترین راه برای انفوزیون، مسیر داخل وریدی است که در آن مایع به داخل سیاهرگ وارد می‌شود و از طریق آن به ورید می‌رود. قلب و از آنجا در سراسر بدن. انفوزیون را می توان از طریق یک کانول فلزی یا از طریق یک کانول وریدی منعطف که در ورید سطحی، معمولاً در دست یا بازو قرار می گیرد، تزریق کرد. اگر داروهای باید تجویز شود که به راحتی این وریدهای سطحی را تحریک کند، یا اگر ورید مناسبی وجود نداشته باشد، انفوزیون ممکن است در یکی از وریدهای مرکزی در رگ ایجاد شود. گردن، تحت استخوان یقه، یا در کشاله ران سپس به این یک اشاره می شود کاتتر وریدی مرکزی (CVC). یک فرم خاص یک کاتتر پورت است که در آن یک لوله از طریق جراحی در ورید مرکزی قرار داده می شود و به محفظه ای که در زیر ورید کاشته می شود متصل می شود. پوست. توسط پر سر و صدا la پوست و یک غشای روی این محفظه با یک سوزن مخصوص، بیمار می تواند به راحتی بارها و بارها از طریق یک دسترسی وریدی مرکزی تزریق شود. چنین کاتتر پورت اغلب استفاده می شود، به عنوان مثال، برای تزریق شیمی درمانی داروهای در بیماران مبتلا به سرطان. برای برخی اهداف، مانند تزریق مایعات در بیمارانی که نمی توانند به اندازه کافی بنوشند، ممکن است یک راه تزریق زیر جلدی نیز انتخاب شود. در این حالت، یک سوزن ظریف به داخل آن وارد می شود بافت چربی زیر پوست. مزیت این روش این است که نیازی به یافتن رگ نیست. عیب آن این است که مایع به آرامی توسط زیر جلدی جذب می شود بافت چربی به سیستم عروقی و اینکه برخی داروهای برای چنین انفوزیون زیر جلدی مناسب نیستند. در شرایط اضطراری، اگر دارو تزریقی باشد حکومت لازم است اما ورید یافت نمی شود، انفوزیون داخل استخوانی نیز می تواند انجام شود که برای آن یک سوزن قوی در داخل رگ وارد می شود. مغز استخوان حفره، به عنوان مثال، پایین تر پا استخوان
خطرات و خطرات
انفوزیون چندین خطر را به همراه دارد. اگر هوا به طور تصادفی وارد سیستم عروقی شود، می تواند رهبری به هوای تهدید کننده زندگی آمبولی. همچنین اگر مایعاتی که برای انفوزیون داخل وریدی مناسب نیستند از این طریق استفاده شود، خطر دارد. در نهایت، هر ماده ای که به بدن وارد شود می تواند باعث تحریک شود حساسیت، که می تواند به ویژه با انفوزیون تزریقی مشخص شود. اگر دسترسی از ورید خارج شود، تزریق ممکن است به جای ورید وارد بافت اطراف شود، که می تواند رهبری آسیب شدید بافت نرم با برخی داروها. در نهایت، زمانی که دسترسی ایجاد می شود، ممکن است عوارض ایجاد شود. برای مثال، یک عارضه معمول از قرار دادن CVC برای تزریق، آسیب به ریه از پنچر شدن سوزن، که می تواند رهبری به کلاپس ریوی ("پنوموتوراکس").
