پروتز زانو
اگر زانو باشد آرتروز بسیار پیشرفته است ، غضروف به شدت فرسوده شده و بیمار از شدت رنج می برد درد که نمی تواند توسط درمان مهار شود ، می توان آن را بازیابی یا ساخت مفصل زانو به طور کامل یا جزئی با استفاده از a پروتز زانو. پروتزهای زانو را می توان بین پروتز جزئی و کامل تشخیص داد پروتز زانوقرار دادن پروتز جزئی و کامل عملی است که مانند هر عمل دیگری می تواند عوارضی را به همراه داشته باشد. (نگاه کنید به: عوارض یک عمل) در اینجا ، علاوه بر یک عمل به خوبی انجام شده و درمان پیگیری ، وضعیت بیمار مهم است.
سن بیمار ، به طور کلی شرط، وزن بدن ، بیماری های قبلی و بیماری های همراه آن می تواند موفقیت یا عوارض احتمالی یک عمل را تعیین کند. ترومبوز و متعاقب آن ریه آمبولی همچنین می تواند یک خطر بعد از عمل باشد. با این حال، ترومبوز بعد از عمل با دارو و فیزیوتراپی خنثی می شود.
عفونت ، چسبندگی داخل مفصلی با تحرک محدود مفصل و شل شدن پروتز نیز ممکن است رخ دهد. به منظور جلوگیری از شل شدن پروتز ، دوسالانه است اشعه ایکس بررسی باید بعد از حدود 5-6 سال انجام شود. در کل ، الف پروتز زانو می تواند کیفیت زندگی بیمار را به طور قابل توجهی بهبود بخشد ، درد کاهش یافته یا از بین می رود و تحرک و انعطاف پذیری مفصل بهبود می یابد.
- از پروتزهای جزئی یا تقویت کننده های سطح ، به اصطلاح "منبت" ، هنگام زانو استفاده می شود آرتروز فقط تا حدی به سطوح مفصل آسیب رسانده است. بنابراین ، فقط قسمت کوچکی از مفصل توسط زانو آسیب دیده است آرتروز جایگزین شده و قسمت سالم زانو حفظ می شود. این به این معنی است که دستگاه رباط سالم (رباط های جانبی و رباط های صلیبی) و سالم است غضروف و استخوان تعویض نمی شوند.
در نتیجه ، حرکت زانو حتی پس از قرار دادن پروتز جزئی برای بیمار طبیعی تر می شود.
- با پروتز کامل زانو ، مفصل کامل باید تعویض شود. پروتز کامل وقتی استفاده می شود آرتروز زانو در حال حاضر بسیار پیشرفته است. چنین پروتزی معمولاً از یک قسمت استخوان ران ، یک قسمت استخوان ران و یک استخوان کشکک تشکیل شده است.
در طول عملیات ، همه غضروف و قسمتهای استخوانی که توسط مجروح شده یا از بین می روند آرتروز زانو ابتدا برداشته شده و سپس با قطعات مفصلی مصنوعی جایگزین می شوند. این عمل را می توان تحت بیهوشی عمومی یا جزئی انجام داد. کدام شکل از بیهوشی انتخاب شده است می تواند در مشاوره بین بیمار و متخصص بیهوشی تصمیم گیری شود. مورد دوم همچنین به بیمار در مورد خطرات مربوطه اطلاع می دهد بیهوشی.
