دیابت ملیتوس (دیابت) یک است بیماری مزمن از کل متابولیسم با کمبود مشخص می شود انسولین عمل یا کمبود انسولین. این در ابتدا بر متابولیسم کربوهیدرات تأثیر می گذارد ، اما متابولیسم چربی و پروتئین نیز مختل می شود.
انسولین هورمونی است که قند را تنظیم می کند تعادل. این ماده به اصطلاح "جزایر لانگرهانس" در ایران تولید می شود لوزالمعده و در صورت لزوم در جریان خون آزاد می شود. غده به واکنش نشان می دهد خون سطح قند
به طور معمول ، به محض این که خون سطح قند پس از مصرف غذا به اندازه کافی افزایش می یابد انسولین آزاد می شود تا آن را کاهش دهد و بنابراین آن را در حد معمول نگه دارد. خون سطح قند باید بین 80 تا 110 میلی گرم در دسی لیتر باشد خشک دهن. پس از مصرف غذا ، مقدار بیش از 145 میلی گرم در دسی لیتر طبیعی تلقی می شود.
دیابت در صورت تکرار وجود دارد قند خون غلظت> 126 میلی گرم در دسی لیتر در یک جای خالی معده و> 200 میلی گرم در دسی لیتر پس از تجویز 75 گرم گلوکز قابل تشخیص است. دو نوع وجود دارد دیابت، همچنین به عنوان دیابت نوع I و دیابت نوع II شناخته می شود. شکل دوم با بیشتر از 90٪ کل بیماران دیابتی شایعتر است.
دیابت نوع I زمانی است لوزالمعده به اندازه کافی قادر به تولید انسولین نیست. بیشتر این فرم از نظر ژنتیکی تعیین می شود و در اوایل بروز می کند کودکی یا نوجوانی در دیابت نوع II ، بدن معمولاً در برابر انسولین مقاوم است ، که در طول زندگی ایجاد می شود و معمولاً منجر به شروع بیماری در بزرگسالی می شود.
هر دو نوع دیابت نیز در درمان متفاوت هستند. در حالی که دیابتی های نوع I برای کل زندگی خود به تزریق انسولین وابسته هستند ، دوره های خفیف دیابت نوع II اغلب با قرص و تغییر در سبک زندگی قابل درمان است. در صورت افزایش شدید در قند خون، به اصطلاح کلیه از آستانه (تقریباً 180 میلی گرم در دسی لیتر) فراتر رفته و قند در ادرار ظاهر می شود.
دیابت شیرین به معنی ترجمه شده است " عسل- جریان شیرین "یا همچنین" اسهال خونی ادرار قند ". افزایش تشنگی (نیاز قند به حلال ها) و افزایش ادرار اغلب اولین علائم هستند و بیماران را به پزشک راهنمایی می کنند. به محض کمبود انسولین ، قند دیگر به درستی در ارگانیسم توزیع نمی شود ، که به شدت عملکرد ارگان ها و عملکرد سلول های بدن را مختل می کند.
به طور طبیعی ، سلول ها می خواهند کمبود گلوکز خود را جبران کنند و برای این کار ادامه می یابند کربوهیدرات ها (گلیکوژن) ذخیره شده در کبد. با اتمام این ذخیره انرژی ، پروتئین نیز در قند تبدیل می شود کبد. با این حال ، این امر متابولیسم پروتئین را مختل کرده و به سلول ها حمله می کند.
بعلاوه ، قند فقط تا حدی مورد استفاده قرار می گیرد و تا حدی از طریق کلیه دفع می شود. از دست دادن پروتئین و انرژی در نهایت منجر به آتروفی عضلات و کاهش وزن می شود. ذخایر چربی تأمین شده برای تأمین انرژی نیز می توانند به میزان ناچیزی در منطقه متابولیزه شوند کبد وقتی کمبود قند وجود دارد
تجزیه غلط چربی منجر به تشکیل اجسام کتونی می شود که خون را اسیدی می کنند ، از طریق ادرار دفع می شوند و می توانند به عنوان استون اندازه گیری شوند. تشخیص آنها مرحله پیشرفته بیماری را نشان می دهد. شیرین بو استون در هوایی که تنفس می کنیم نیز مشخص است.
تمام مقالات این مجموعه:
