تشخیص | پارگی تاندون کشکک

تشخیص

سه علامت برای a بسیار مشخص است تاندون کشکک پارگی در مرحله اول ، کشش فعال زانو محدود است و کشککک کمی به سمت بیرون بیرون می زند (ارتفاع کشکک). از طرف دیگر ، فرد می تواند احساس (لمس) کند دندانه در محل پارگی ، که علی رغم معمولاً قابل لمس است کبودی که شکل می گیرد.

غالباً ، هنگام سر خم شدن زانو یا کشش کشیدگی کشکک ، می تواند "سرگردانی" کشکک را نیز مشاهده کند. ران عضلات ، از آنجایی که کشکک کش دیگر در استخوان درشت نی ثابت نیست تاندون کشکک. از آنجا که پا دیگر نمی تواند به طور فعال و قدرتمند کشیده شود ، اندام آسیب دیده قادر به تحمل وزن نیست. در مقابل ، به عنوان مثال ، یک تاندون آشیل پارگی ، بیماران مبتلا به تاندون کشکک پارگی اغلب از شدت شکایت دارد درد، زیرا غالباً یک تاندون استخوانی پاره شده نیز وجود دارد.

An اشعه ایکس روش خوبی برای ارزیابی میزان پارگی تاندون کشکک فراهم می کند. پارگی استخوانی نیز به راحتی در اشعه ایکس دیده می شود. آن سونوگرافی معاینه تاندون تشخیص را تأیید می کند. در بعضی موارد ، تشخیص تصویربرداری بیشتر (MRI ، چرخش هسته ای زانو) ممکن است مفید باشد ، به عنوان مثال ، اگر سو susp ظن به آسیب همزمان به مفصل زانو یا اگر فقط بخشی از تاندون کشکک پاره شده باشد (پارگی جزئی). علائم پارگی تاندون کشکک (نادر) می تواند شبیه علائم بسیار شایع باشد شکستگی کشکک (شکستگی کشکک) ، که همچنین منجر به از دست دادن قابلیت گسترش در ناحیه کشکک می شود مفصل زانو.

علاوه بر این، a شکستگی همچنین ممکن است باعث شود که کشکک در حالت برجسته قابل لمس باشد. تمایز قابل اعتماد از دو تشخیص یک جانبی را امکان پذیر می کند اشعه ایکس از مفصل زانو. همچنین این امکان وجود دارد که a چهار سر ران پارگی تاندون ، که معمولاً با موقعیت پایین تر از آن ظاهر می شود زانو زدن در صورت نقص کشش حاد در مفصل زانو.

ICD-10

La درد و تورم در پارگی حاد تاندون کشکک باید با یخ و پا باید بالا برود پارگی کامل تاندون کشکک باید همیشه با جراحی درمان شود ، مگر در موارد آسیب دیدگی همزمان همزمان یا خطر حاد برای زندگی فرد مبتلا. در این موارد ، جراحی برای پارگی تاندون کشکک نیز بعد از تثبیت فرد مبتلا برای بهبود عملکرد مفصل زانو در طولانی مدت توصیه می شود.

بدون جراحی ، فقط کشیدگی ها یا پارگی های کوچک تاندون کشکک قابل درمان است که منجر به ضعف مرتبط تاندون کشکک نمی شود. پارگی می تواند به صورت مرکزی در ناحیه تاندون و همچنین در نوک کشکک یا پایه استخوان درشت نی واقع شود. بسته به محل ، بخیه تاندون انجام می شود. در نزدیکی استخوان ، با لنگر بخیه در استخوان ثابت می شود.

علاوه بر بخیه مستقیم دو انتهای تاندون ، یک سیم پیچ خورده (سرکلاژ سیم) بین کشکک و غده استخوان درشت نی قرار داده می شود ، اصطلاحاً سرکلاژ مک لاولین. این سیم بخیه تاندون کشکک را به طور کامل برطرف می کند ، بنابراین درمان زودرس عملکرد مفصل زانو را پس از جراحی امکان پذیر می کند. به طور معمول ، سرکلاژ سیم پس از سه تا شش ماه با جراحی قابل برداشت است.

با این حال ، اغلب اوقات ، سرکلاژ سیم در طی درمان پس از عمل ، پاره می شود ، در این صورت مواد باید زود از بین برود. جراحی پارگی تاندون کشکک معمولاً در زیر انجام می شود بیهوشی عمومی و حدود 30 تا 45 دقیقه طول می کشد. عوارضی مانند کبودی (کبودی) و عفونت های سطحی می توانند در حین عمل ایجاد شوند.

هدف از جراحی پارگی تاندون کشکک بازگرداندن کامل کشیدگی استخوان کشکک است پا و توانایی تحمل وزن. تاندون کشکک از تاندون انتهایی استخوان کشکک تشکیل شده است ران ماهیچه (چهار سر ران femoris) ، که استخوان کشکک را با استخوان درشت استخوان متصل می کند. تاندون به توبروزیتی تیبیال متصل است.

در حین عمل ، قطعات پاره شده تاندون مجدداً وصل می شوند. برشی زیر زانو ایجاد می شود تا تاندون مشخص شود. برای پایداری مطلوب ، یک سوراخ به داخل سوراخ می شود زانو زدن و استخوان درشت نی هر کدام.

این سوراخ ها با استفاده از سیم های مختلف (سرکلاژ یا لابیتزکه) یا بخیه های ترانزی به هم متصل می شوند تا کشکک را در موقعیت آناتومیکی صحیح خود ثابت کند. سپس پیوندهای انتهایی تاندون دوباره با هم بخیه می شوند. پس از اطمینان از پایداری و عملکرد مطلوب ، زخم بسته می شود. در صورت لزوم ، یک درناژ برای درمان خونریزی ثانویه وارد می شود. پس از عمل ، آتل گذاشته می شود و آموزش پیگیری هفتگی توصیه می شود.