تشخیص | وقفه های تنفسی

تشخیص

اولین نشانه وجود آپنه خواب ترکیبی از علائم است. شدید خستگی در طول روز ، همراه با خرناس, تنفس مکث و اضافه وزن، توقف تنفس را بسیار محتمل کنید. پس از آن باید خواب را برای تشخیص دقیق کنترل کرد.

این کار بهتر است در آزمایشگاه خواب انجام شود. در آنجا ، نه تنها تنفس اما تمام علائم حیاتی مربوطه در هنگام خواب ثبت می شوند. حرکت در هنگام خواب و هرگونه بی قراری نیز ثبت می شود.

در این راه، تنفس متوقف می شود و سطح استرس حاصل از آن برای بدن قابل اندازه گیری است. مغز فعالیت در EEG یا تنش عضلانی نیز می تواند در اینجا ثبت شود. اگر گذراندن شب در یک آزمایشگاه خواب بیماران بستری امکان پذیر نباشد ، یا اینکه به هیچ وجه خوابیدن غیرممکن است ، اکنون دستگاه های کوچکتر در دسترس هستند.

اینها کمی اطلاعات کمتری جمع می کنند ، اما می توانند در خانه نیز مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این ، برای رد کردن علل قابل ترمیم در این بیماری ، باید از یک پزشک گوش و حلق و بینی مشاوره شود بینی و ناحیه گلو. دارو نیز باید بعنوان یک دلیل دیگر ذکر شود و در صورت لزوم تغییر کند.

فرکانس

حدود 2-3٪ از جمعیت تحت تأثیر سندرم آپنه خواب قرار دارند. اکثر مبتلایان بین 45-65 سال سن دارند. نارسایی تنفسی بیشتر در مردان رخ می دهد.

این مسئله احتمالاً به توزیع چربی به صورت چربی شکم نیز مربوط است که باعث می شود تنفس هنگام خوابیدن به پشت دشوارتر شود. افرادی که به طور منظم الکل مصرف می کنند ، نیکوتین or قرص خواب همچنین خطر بیشتری دارد. سندرم آپنه خواب اغلب در افرادی که به شدت خرخر می کنند ، رخ می دهد ، هرچند نه به طور انحصاری.

درمان

درمان آپنه خواب ارتباط نزدیکی با دلایل آن دارد. به عنوان مثال ، در اشکال خفیف ، انجام تغییرات جزئی در سبک زندگی اغلب کافی است. به عنوان مثال ، کاهش اضافه وزن یا اجتناب از الکل ، نیکوتین و قرص خواب در حال حاضر می تواند منجر به پیشرفت شود.

کاهش وزن فقط 10٪ می تواند 1/4 خطر کمبود اکسیژن در شب را کاهش دهد. بهداشت خوب خواب ، پرهیز از وعده های غذایی سنگین بلافاصله قبل از خواب و ورزش نیز می تواند تأثیرات مثبتی داشته باشد. حتی هنگام خوابیدن در وضعیت جانبی ، افتادن به عقب زبان معمولاً به خوبی اجتناب می شود.

برای این منظور ساده نیز وجود دارد ایدز، برخی از آنها توسط خود بیمار قابل تولید است. خیاطی شده تنیس توپ در پشت لباس خواب یا به اصطلاح بالش های خوابیده جانبی به حفظ موقعیت جانبی در طول شب کمک می کند. آتل یا بانداژهایی را که نیش می زند فک پایین همچنین می تواند به تسکین علائم کمک کند.

اگر ، به عنوان مثال ، لوزه های بزرگ شده یا پولیپ ها علت این مشکل هستند ، می توان به حذف آنها توجه کرد. استفاده از دارو تئوفیلین همچنین می تواند در اشکال خفیف سندرم آپنه خواب موثر باشد. اگر همه این اقدامات کمکی نکرد ، ممکن است لازم باشد شب ماسک خاصی بزنید.

در این حالت هوا تحت فشار جزئی به مجاری تنفسی فشار داده می شود. این اطمینان می دهد که هوا می تواند از طریق مجاری تنفسی مسدود شده وارد ریه ها شود. علاوه بر این ، فشار موجود در مجاری هوایی جذب اکسیژن را تسهیل می کند. اگرچه این "دستگاه های تهویه" به خوبی در برابر علائم کمک می کنند ، بیمارانی هستند که ماسک را بسیار آشفته می کنند.