تشخیص
مهمتر از همه ، س questionال از بیمار (آنامنزیس) و تعیین اینکه آیا و در چه زمانی جراحی دهان انجام شده است یک نقطه شروع مهم در تشخیص است. علاوه بر این ، پزشک معالج باید توجه ویژه ای به جمع آوری داروهای مصرفی در سال های اخیر داشته باشد. به خصوص مصرف بیسفسفونات ها مربوط به این بیماری است.
در موارد مشکوک ، دندانپزشک یک عمل ایجاد می کند اشعه ایکس بررسی اجمالی (OPG) از کل فک ، به طوری که او می تواند یک نمای کلی از استخوان داشته باشد شرط. در برخی موارد ، ممکن است برای ارزیابی شیوع آلودگی ، توموگرافی رایانه ای یا توموگرام تشدید مغناطیسی فک استخوانی لازم باشد. یک استخوان بیوپسی همچنین ممکن است برای ایجاد تشخیص نهایی انجام شود نکروز استخوان مرتبط با بی فسفونات.
تدارک
قبل از مصرف بیسفسفونات ها در هر صورت باید با دندانپزشک مشورت شود. این اجازه می دهد استخوان شرط از قبل بررسی شود و اقدامات درمانی بیشتر در صورت لزوم برنامه ریزی شود. علاوه بر این ، باید نقایص دندان پوسیدگی برطرف شود و التهاب لثه درمان شود.
بیرون کشیدن دندانهایی که ارزش نگهداری ندارند و مطمئن شوید که هیچ فرآیند التهابی در ناحیه دندانهای تحت درمان ریشه وجود ندارد ، توصیه می شود. به طور کلی ، باید از اقدامات جراحی خوراکی در هنگام مصرف خودداری شود بیسفسفونات ها. با این حال ، اگر چنین عملی اجتناب ناپذیر باشد ، توصیه می شود به روش بافتی و استخوانی صرفه جویی شود و انجام شود آنتی بیوتیک ها به عنوان یک اقدام احتیاطی. با این حال ، همیشه باید در نظر داشت که آیا برداشتن دندان یا سایر اقدامات جراحی در واقع ضروری است ، زیرا جیب استخوان (آلوئول) که پس از برداشتن دندان ایجاد می شود ، به ویژه اغلب منشا of آن است نکروز استخوان مرتبط با بی فسفونات.
