تشخیص فیستول در ناحیه تناسلی
در ابتدای تشخیص ، س exactال و معاینه دقیق بیمار است. علائمی مانند بی اختیاری ادرار یا ترشحات غیرمعمول واژن می تواند نشانه های مهمی از فیستول. در بعضی موارد ، دهانه و فیستول دیواره واژن قبلاً در اولین معاینه واژن قابل تشخیص است.
در هر صورت ، معاینهی جسمی برای تعیین مسیر دقیق ، میزان و در صورت لزوم ، علت آن باید توسط تجهیزات تشخیصی دنبال شود فیستول. این به معنای تشخیص با استفاده از تجهیزات پزشکی الکترونیکی است. اول از همه ، سونوگرافی معاینه می تواند انجام شود ، که می تواند سو which ظن در مورد روند و اندازه فیستول ایجاد شود. بسته به محل دقیق فیستول و درگیری اندام های دیگر ، مثانه یا کولونوسکوپی ممکن است دنبال شود اشعه ایکس و معاینات MRI ، همچنین با عوامل حاجب یا به اصطلاح "urogram" ، که در آن می توان جریان ادرار را از طریق رادیوگرافی بررسی کرد.
