معاینه احتیاطی G 20 برای تشخیص زود هنگام آسیب به گوش ارگان حسی و همچنین حفظ عملکرد آن در هنگام کار با صدا استفاده می شود. مناطق صوتی مبتلا باید شناسایی شده و غربالگری اجباری باشد. این بهداشت شغلی معاینه برای همه کارکنانی که شنوایی آنها حفظ شده انجام می شود. برای افرادی که مبتلا به گوش و حلق و بینی تشخیص داده شده است از دست دادن شنوایی یا ناشنوایی ، اشتغال در مناطق سر و صدا بدون انجام آزمایش شنوایی امکان پذیر است. معاینه پیشگیرانه G 20 باید توسط کارفرما ترتیب داده شود در صورتی که در حین فعالیت شغلی در محل کار ، مقدار حداکثر میزان به اصطلاح قرار گرفتن در معرض سر و صدا روزانه 85 دسی بل (دسی بل) یا سطح اوج فشار صدا 137 دسی بل رسیده باشد ، از آنجا که انتظار می رود آسیب به شنوایی بالاتر از این حد باشد. کار صدا در بسیاری از مشاغل رخ می دهد. برخی از نمونه ها استخراج هستند ، اهن و صنایع فلزی ، صنایع ساختمانی نجاری ، بلکه مناطقی مانند صنعت نساجی یا صنعت کاغذ سازی.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
غربالگری G20 باید هنگام کار در مناطق با سر و صدا با مقدار عملکرد بالاتر از میزان مواجهه با سر و صدا روزانه 85 دسی بل (دسی بل) یا حداکثر سطح فشار صوتی 137 دسی بل انجام شود.
قبل از معاینه
قبل از معاینه ، شنوایی کارمند حداقل 80 ساعت نباید در معرض صدا با سطح متوسط> 14 دسی بل باشد. اگر اینگونه نباشد ، کارمند باید کمی از صدا سر بزند تا واجد شرایط شرکت در معاینه شود.
روش
معاینه اولیه قبل از شروع کار انجام می شود و اولین معاینه پیگیری بعد از 12 ماه انجام می شود. اگر سطح روزانه قرار گرفتن در معرض صدا کمتر از 30 دسی بل یا حداکثر سطح فشار صوتی زیر 60 دسی بل باشد ، معاینات بعدی پیگیری بستگی به قرار گرفتن در معرض صدا دارد. معاینه نهایی در توقف کار در مناطق سر و صدا انجام می شود. معاینات پیگیری اولیه نیز امکان پذیر است. در صورتي كه كارمند مشكوك به ارتباط علتي بين بيماري و فعاليت شغلي خود باشد و اختلالات شنوايي ناشي از بيماري يا حادثه اي باشد ، بنا به تشخيص پزشك ، در مواردي جداگانه ترتيب داده مي شوند. برنامه معاینه در ابتدا شامل یک آزمون هفتم است ، که یک بررسی وضعیت اساسی است و تنها در صورت وجود ناهنجاری به بررسی بیشتر منجر می شود. این آزمایش توسط پرسنل واجد شرایط و زیر نظر پزشک کار انجام می شود. پیش نیاز این کار این است که متخصص پزشکی مسئول آزمایشات را به صورت تصادفی بررسی کند. آزمون هفتم ، Noise I ، شامل اجزای زیر است:
- آنامز مختصر
- بازرسی از گوش خارجی
- شنوایی سنجی صدا (روش اندازه گیری پزشکی برای آزمایش شنوایی با اندازه گیری حجم های مختلف تن بالا که فقط باعث ایجاد حس شنوایی می شوند) در هدایت هوا (فرکانس های آزمون 1-6 کیلوهرتز).
- مشاوره در مورد محافظت از شنوایی
اگر یافته های پاتولوژیک در این برنامه معاینه یافت شود ، معاینه سر و صدا II به طور خودکار آغاز می شود ، این باید توسط خود پزشک کار انجام شود و شامل موارد زیر است:
- تاریخچه پزشکی
- معاینه اتوسکوپی (مشاهده قسمت خارجی کانال شنوایی و گوشه گوشه).
- تست وبر (مترادف: آزمایش وبر ؛ آزمایش وبر) اجرا: پای چنگال تنظیم کننده ارتعاش روی تاج بیمار قرار می گیرد. صدا از طریق هدایت استخوان به صورت فاز به هر دو گوش داخلی منتقل می شود. شنوایی عادی: صدا از چنگال تنظیم به طور مساوی در هر دو گوش شنیده می شود (در وسط گوش سر) ، صدا جانبی نیست (Lat. Latus = ضلع). اختلال شنوایی یک طرفه یا نامتقارن: صدای چنگال تنظیم در یک طرف ، "جانبی شدن" (جانبی شدن) نامیده می شود.
- اختلال ادراک صدا یک طرفه: با شنیدن گوش داخلی بهتر (طبیعی) صدا بلندتر درک می شود (بیمار جانبی را به گوش سالم می رساند).
- اختلال هدایت صدا یک طرفه: صدا در گوش بیمار بلندتر شنیده می شود
- تست شنوایی در هدایت هوا (فرکانسهای آزمایش 0.5 - 8 کیلوهرتز) و هدایت استخوان (فرکانسهای آزمایش 0.5 - 4 کیلوهرتز یا 6 کیلوهرتز ، بسته به نوع دستگاه).
- مشاوره فردی در مورد محافظت در برابر شنوایی
اگر از دست دادن شنوایی، که در معاینه سر و صدا II مشخص شد ، بیش از 40 دسی بل در 2 کیلوهرتز است و سپس به بررسی تکمیلی اضافی سر و صدا III نیاز است. این معاینه می تواند توسط پزشک کار در یک پزشک گوش و حلق و بینی انجام شود. آن شامل:
- معاینه اتوسکوپی
- شنوایی سنجی صدا در هدایت هوا و استخوان
- شنوایی سنجی گفتاری برای هر دو گوش ، و در صورت توجیه نشانه:
- تمپانومتری (گوش میانی اندازه گیری فشار)
- تعیین آستانه رفلکس استاپدیوس - روش اندازه گیری تغییرات امپدانس ناشی از ، از جمله ، رفلکس استاپدیوس را ثبت می کند. در این فرایند ، عضله استاپدیوس (عضله استپ) در حجم زیاد به صورت انعکاسی منقبض می شود ، در نتیجه زنجیره استخوان سفت می شود تا از گوش داخلی محافظت کند. بسیاری از بیماری های گوش میانی و داخلی ، و همچنین قوس رفلکس ، رهبری برای انحراف مقادیر امپدانس و بنابراین با کمک اندازه گیری تشخیص داده می شوند.
بعد از معاینه
پس از معاینه ، اقدامات درمانی باید با توجه به یافته های پزشکی آغاز شود ، یا اقدامات حفاظتی شنوایی انجام شود.
