هنگام دویدن پاها را خم کنید
چه زمانی در حال اجرا، پاهای آرشه همانند ایستادن است. هنگامی که کودک شروع به راه رفتن می کند پاهای پاپیون کاملاً طبیعی است و در بیشتر موارد ارزش بیماری ندارد. آنها حتی در اولین تلاش های راه رفتن کمک می کنند ، زیرا به راه رفتن ثبات بیشتری می دهند و در نتیجه امنیت بیشتری دارند.
در طول رشد ، پاهای آرشه به طور معمول بیشتر و بیشتر عقب می روند و حتی در کودکان نوپا نیز به زانو در می آیند تا اینکه تقریباً از سن مدرسه باید دوباره صاف شوند. شایعترین علت پاهای آرشه در کودکان نوپا روند طبیعی رشد است. در نوزادان ، استخوان ها هنوز بخشی از آن ساخته شده است غضروف و هنوز به طور کامل استخوان بندی نشده اند.
با رشد و استخوان بندی ، پاها برای راه رفتن و ایستادن آماده می شوند. در طی این فرایند ، زوایای ران (استخوان ران) و استخوان درشت نی (استخوان ران) به یکدیگر تغییر می کنند. به خصوص در اشکال بسیار برجسته ، علل پاتولوژیک (مربوط به بیماری) را نیز باید در نظر گرفت.
A ویتامین D کمبود می تواند منجر به خنثی سازی ، یعنی نرم شدن ساختار استخوان شود. یک نتیجه کلسیم کمبود نقش اصلی را در این روند بازی می کند. این را می توان به سرعت توسط معاینه آزمایشگاهی تشخیص داد و توسط آن اصلاح شد کلسیم مدیریت.
در اطفال به طور کلی از این بیماری که راشیت نامیده می شود ، جلوگیری می شود ویتامین D هدیه با شروع از هفته 2. زندگی. علاوه بر این ، سندرم Blount یک علت نادر است. این تغییر شکل استخوان ران در اثر بسته شدن زودرس صفحه رشد داخلی است. همچنین موارد استثنا بیماری شکننده استخوان (استخوان سازی) و استئوكندروما (تومورهای خوش خیم غضروفی).
نشانه ها
علائم را باید از خارج تشخیص داد. به دلیل تغییر زاویه بین بالا و پایین پا، دو پای کودک به نظر می رسد مانند اینکه "O" تشکیل شده است. این امر گاهی اوقات می تواند بسیار موجز به نظر برسد و والدین را قابل درک کند.
با این حال ، از آنجا که این بخشی از روند رشد طبیعی است ، هیچ آسیب دائمی نباید انتظار داشته باشد. با این حال ، اگر پاهای باندی فراتر از مرحله فیزیولوژیکی باقی بمانند ، علائم بیشتری ممکن است در سیستم اسکلتی عضلانی ظاهر شود. از یک طرف ، وضعیت O پاهای کمان منجر به افزایش بار در قسمت می شود مینیسک داخلی (پوشش غضروفی از مفصل زانو سطح در داخل). در طولانی مدت ، این می تواند منجر به (زودرس) آرتروز در مفصل زانو.
همچنین می تواند منجر به اصطلاحاً پایین آوردن زانو شود. در این حالت ، طرفین داخلی پا به سمت پایین-پایین پایین می آید. به این ترتیب بچه ها سعی می کنند راه رفتن در قسمت خارج پا را که ناشی از پاهای کمان است جبران کنند.
علاوه بر این ، می تواند به وضعیت بدن در قسمت بالاتنه آسیب برساند. این اتفاق بیش از هر چیز وقتی رخ می دهد که پاهای باندی فقط در یک طرف باقی بمانند. این نتیجه در یک انحراف لگن با یک نقطه کم در پهلو با پاهای تعظیم (زیرا پا به دلیل انحنا کوتاهتر است) این می تواند باعث بدشکلی اسکولیوتیک ستون فقرات شود. این بدان معناست که ستون فقرات مانند موارد دیگر انحنا به خود می گیرد اسکولیوز، اما این را می توان با تصحیح انحراف لگن - برخلاف اسکولیوز واقعی.
