تشخیص | بثورات آرنج

تشخیص

درمان بثورات در آرنج قابل درک است که دلیل اصلی آن است. هر بثورات را نمی توان به همان شیوه درمان کرد. علل شایع در اینجا به طور خلاصه و با تمرکز بر درمان آنها ارائه می شود.

درمان نورودرماتیت بسیار پیچیده است و شامل هر دو رویکرد دارویی و غیر دارویی است. انواع کرم های حاوی کورتیزون و تاکرولیموس پماد برای استفاده خارجی موجود است. همچنین کرم های مرطوب کننده به خوبی برای قسمت های تحریک شده بدن مناسب هستند.

علاوه بر این ، باید از لباسهای خراشیده و عوامل تحریک کننده مانند استرس جلوگیری شود. برای پسوریازیس، کرم ها و پمادهای کراتولیتیک عمدتا استفاده می شوند. این بدان معنی است که آنها مقدار اضافی را از بین می برند پوسته پوسته.

کرم های حاوی اسید سالیسیلیک و اوره برای این منظور مناسب هستند علاوه بر این، گلوكوكورتيكوئيدها و سایر عوامل فعال به صورت محلی اعمال می شوند. برای هر دو بیماری ، رویکردهای درمانی دیگر مانند فتوتراپی (استفاده از اشعه ماورا بنفش) و تجویز سیستمیک دارو نیز امکان پذیر است.

آفت مایت خارش با پمادی حاوی ماده فعال پرمترین درمان می شود. این باعث از بین رفتن کنه ها می شود. مهم است که افراد تماس نیز تحت درمان قرار بگیرند ، در غیر این صورت همیشه یک عفونت متقابل وجود دارد.

در مورد شپش لباس ، درمان پوست لازم نیست. فقط لباس باید با آبکشی بهداشتی تمیز شود. بثورات پوستی ناشی از باکتری تحت درمان قرار می گیرند آنتی بیوتیک ها. بیماری های قارچی با موضعی قابل درمان است ضدمیکوت. اینها مواد موثری هستند که در برابر قارچ ها مثر هستند و به صورت موضعی روی پوست قرار می گیرند.

مدت بثورات

بثورات آرنج می تواند مدت زمان متفاوتی داشته باشد. روند بثورات نیز می تواند کاملاً متفاوت باشد. در حالی که بیماری های انگلی معمولاً پس از یک تا دو هفته با یک درمان مداوم بهبود می یابند ، بیماری هایی مانند درماتیت آتوپیک و پسوریازیس اغلب پیشرفت های مزمن را نشان می دهند که با حملات مکرر و فواصل بدون علائم همراه است. بنابراین تعیین مدت زمان کلی بثورات در آرنج دشوار است. بثورات پوستی وجود دارد که از چند روز تا هفته طول می کشد ، اما بیماری های مزمن نیز وجود دارد که دوره طولانی مدت دارند.