شیمی درمانی تقریباً منحصراً علیه سلولهای رشد سریع هدایت می شود. داروهای سیتوستاتیک نیز در چرخه سلولی مداخله می کنند ریه سرطان و متأسفانه سلولهای سالم را نیز از بین می برد. از آنجا که سلولهای تومور نیز به سرعت تقسیم می شوند ، فقط این نوع سلولها هستند که باید مورد حمله قرار گیرند.
با این حال ، سلولهای دیگری که به سرعت در حال تقسیم هستند در بسیاری از مناطق بدن ما نیز وجود دارد. از این رو، شیمی درمانی اغلب در بسیاری از افراد عوارض جانبی بسیار شدیدی دارد. باید بخاطر داشت که هر بیمار واکنش متفاوتی نسبت به آن نشان می دهد شیمی درمانی.
بعضی از آنها عوارض جانبی زیادی دارند و برخی تقریباً هیچ عارضه جانبی ندارند. سلولهای دستگاه گوارش همچنین دارای میزان تقسیم بالایی هستند مو سلولها ، سلولهای موجود در ریشه ناخن و همچنین سلولهای موجود در مغز استخوان. در نتیجه ، عوارض جانبی را می توان در تمام مناطق ذکر شده در بالا مشاهده کرد.
اول و مهمترین ، بسیاری از بیماران پوست سر خود را از دست می دهند مو وقتی به آنها شیمی درمانی داده می شود. در این حالت ، تنها چیزی که کمک می کند کلاه گیس است که هزینه آن نیز توسط زنان پرداخت می شود سلامت شرکت بیمه. با این حال ، هنگامی که شیمی درمانی به پایان رسید ، مو بعد از مدت کوتاهی دوباره رشد می کند
در برخی بیماران ناخن ها نیز مورد حمله قرار می گیرند ، زیرا سلولهای زیادی در ریشه ناخن وجود دارد که آنها نیز به سرعت تقسیم می شوند. علائم آن نوارهای سفید روی ناخن ها ، شیارهای طولی یا عرضی یا شکنندگی ناخن ها است. خون شمارش از ریه سرطان بیماران همچنین می توانند به طور قابل توجهی تغییر کنند.
در اینجا ، اغلب به طور عمده سفید است خون سلولها (لکوسیت ها) ، که مسئول این امر هستند سیستم ایمنی بدن، تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر تعداد زیادی لکوسیت از بین رفته باشد ، این می تواند برای بیمار بسیار خطرناک باشد ، زیرا وی بیشتر در معرض بیماری های دیگر است. بسیاری از بیماران نیز از بالا رنج می برند تب چون آنها سیستم ایمنی بدن بسیار تحت تأثیر قرار گرفته است و بدن سعی می کند با افزایش دمای بدن به روش دیگری از خود در برابر بیماری دفاع کند.
به همین دلیل، خون به طور منظم بررسی می شود و در صورت وجود ناهنجاری های فاحش ، شیمی درمانی باید متوقف شود یا چرخه تغییر کند. علاوه بر این ، گلبول های قرمز خون (اریتروسیت ها) ، که در تشکیل می شوند مغز استخوان، اغلب مورد حمله قرار می گیرند. آنها ناقل اکسیژن و دی اکسید کربن در بدن ما هستند و بنابراین بسیار مهم هستند.
آنها همچنین اکثر اجزای خون را تشکیل می دهند. شیمی درمانی می تواند بیماران را دچار کم خونی کند. این بیماری اضافی می تواند زندگی فرد مبتلا را به شدت محدود کند و باعث خستگی و بی حالی شود ، زیرا بدن اکسیژن کافی دریافت نمی کند و نمی توان دی اکسید کربن را به مقدار کافی منتقل کرد.
در دستگاه گوارش نیز سلولهای زیادی وجود دارد که یک چرخه بسیار سریع را طی می کنند ، یعنی خیلی سریع تقسیم می شوند. در اینجا نیز شیمی درمانی سلولهای سالم را از بین می برد ، که به نوبه خود می تواند منجر به برجسته شدن شود تهوع, استفراغ و همچنین یبوست و اسهال در بسیاری از بیماران به منظور پیشگیری از موارد اخیر ، داروها معمولاً برای پیشگیری تجویز می شوند استفراغ و تهوع.
