تشخیص افتراقی = علل جایگزین | آرتروفیبروز در زانو

تشخیص افتراقی = علل جایگزین

سایر تصاویر بالینی باید از آرتروفیبروز متمایز شوند ، که همچنین می تواند منجر به از دست دادن آن شود مفصل زانو تابع. نقص توانبخشی (مکرر): درمان ناکافی برای پیگیری بعد از عمل و بی حرکتی طولانی مدت می تواند منجر به کوچک شدن کپسول شود مفصل زانو، که منجر به محدودیت مداوم حرکتی می شود. دلایل این امر پس از عمل کافی نیست درد حذف ، که به موجب آن پیشرفت در فیزیوتراپی به دلیل درد دشوارتر می شود ، و عدم انگیزه و آموزش بیمار در مورد اهمیت فیزیوتراپی بعد از عمل ، فیزیوتراپی ، پزشکی آموزش درمانی، و غیره بیماری سودک (نادر): دیستروفی دردناک (اختلال تغذیه ای) و آتروفی (کوچک شدن) بافت های نرم (ماهیچه ها ، پوست) و استخوان ها اندامها با دوره معمولی شبیه مرحله علت این بیماری هنوز تا حد زیادی توضیح داده نشده است.

ام آر آی مفصل زانو

روش تصویربرداری انتخابی برای مفصل زانو استاندارد است اشعه ایکس. این اجازه می دهد تا تغییرات مشترک و احتمالی در فضای مفصل مورد ارزیابی قرار گیرد. اگر غضروف, منیسک یا دستگاه رباط کپسولی بهتر است ارزیابی شود ، MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) روش انتخابی است. این امر MRI را به یک گزینه تشخیصی اضافی تبدیل می کند. در مورد آرتروفیبروز مفصل زانو ، به ویژه خوب است که مفاصل و تغییرات احتمالی را می توان در MRI به خوبی نشان داد و بنابراین تشخیص را معمولاً می توان با اطمینان بالایی انجام داد.

چگونه می توان از آرتروفیبروز جلوگیری کرد؟

پیشگیری از آرتروفیبروز در رباط صلیبی جراحی: با توجه به درمان دشوار آرتروفیبروز پس از بروز ، پیشگیری از این بیماری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به طور خاص ، این مطالعه بررسی کرد که کدام اقدامات احتیاطی می تواند خطر ابتلا به آرتروفیبروز را پس از آن به حداقل برساند رباط صلیبی جایگزینی اقدامات پیشگیرانه را می توان به اقدامات قبل از عمل ، حین عمل و پس از عمل تقسیم بندی کرد (مطابق با همکاران و همکاران اصلاح شده است.

(1999): انتخاب زمان جراحی: بعد از صلیب صلیبی رباط صلیبی پارگی ، جراحی نباید خیلی زود انجام شود. چندین مطالعه نشان داده است که خطر ابتلا به آرتروفیبروز در 3 هفته اول پس از حادثه هنگام انجام عمل جراحی تعویض رباط صلیبی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. "تحریک مفصلی" عمومی (واکنش التهابی حاد آسیب زا) ناشی از ضربه به عنوان علت این امر در نظر گرفته می شود ، با خطر انتقال به التهاب مزمن مفصل به دلیل ضربه های اضافی جراحی.

دوره بهبودی حدود 6 هفته قبل از عمل توصیه می شود. در زمان جراحی ، مفصل زانو باید آزادانه متحرک باشد و "تحریک کننده" نباشد (بدون درد ، بدون افیوژن مفصل). صدمات همراه (به ویژه صدمات رباط داخلی) باید از قبل درمان شده باشند.

اگر مفصل زانو عاری از سوزش باشد ، می توان فیزیوتراپی را قبل از عمل شروع کرد. آموزش به بیمار: بیمار باید در مورد شدت آسیب و پیامدهای ناشی از آن ، به ویژه درمان پیگیری بعد از عمل ، مطلع شود و انگیزه لازم برای همکاری را داشته باشد. از جابجایی نادرست پیوند رباط صلیبی به هر قیمتی باید اجتناب شود.

یک خطای مکرر یک کانال مته درشت نی است که خیلی جلو (بطرف) قرار گرفته است. سایر خطاهای احتمالی عبارتند از جراحی بسیار آسیب زا یا طولانی ، قرار دادن نادرست کانال دریل ران و تثبیت نادرست پیوند. فیزیوتراپی باید بلافاصله بعد از عمل شروع شود.

حذف مناسب از درد استفاده از مسکن های مناسب برای این کار ضروری است. تمرینات و تمرینات حرکتی فعال و غیرفعال (آتل حرکتی) برای بسیج کشکک کشکک استفاده می شود. بیمار باید انگیزه همکاری داشته باشد.