آرتروفیبروز در زانو

مترادف به معنای گسترده تر

• زخم مفصل
• اسکار داخل مفصلی
• "محدودیت دردناک حرکت در زانو"
• سندرم سایکلوپس
• سندرم انقباض Infrapatellar / Patella baja
• واکنش التهابی مشترک

تعریف

آرتروفیبروز ، از نظر اتیولوژی ، بیماری مفصلی تا حد زیادی غیرقابل توجیهی پس از جراحی یا آسیب دیدگی وحشتناک است که منجر به محدودیت کم و بیش شدید ، گاهی دردناک تحرک مفصل می شود. بین موارد زیر تمایز قائل می شوند: بیشتر مطالعات در ادبیات با توسعه آرتروفیبروز در این زمینه انجام می شود مفصل زانو پس از جراحات و رباط صلیبی جراحی پلاستیک. از نظر بالینی ، آرتروفیبروز از مفصل زانو با محدودیت دائمی حرکت> 10 درجه برای کشش و <125 درجه برای خمش تعریف می شود. - آرتروفیبروز اولیه ، که با اسکار عمومی در مفصل مشخص می شود. - آرتروفیبروز ثانویه ، که در آن تحریکات مکانیکی موضعی علت محدودیت حرکت است.

نشانه ها

از ویژگی های مشخص آرتروفیبروز ، محدود شدن حرکت مفصل آسیب دیده است. اگر یک مشکل مکانیکی محلی دلیل محدودیت حرکتی باشد ، علائم گاهی اوقات به عنوان علائم فشار دادن (ایجاد جای زخم) همراه با تیراندازی رخ می دهد درد. به طور کلی ، بدون لباس یکنواخت درد الگوی را می توان برای آرتروفیبروز توصیف کرد.

به جز محدودیت اجباری حرکت ، مفصل می تواند کاملاً آزاد باشد درد. در آرتروفیبروز اولیه ، درد معمولاً هنگامی احساس می شود که سعی شود بر روی موقعیت نهایی زخم و ثابت مفصل غلبه کند. کمتر اوقات ، بیماران از درد در حالت استراحت در مفصل شکایت دارند که نشانه روند التهابی مفصل است.

به طور کلی ، تصویر بالینی (علائم و شکایات) آرتروفیبروز بسیار ناهمگن (متنوع) است. درد معمولاً در ارتباط با آرتروفیبروز از بین می رود مفصل زانو. در بیشتر موارد ، بیمار می تواند درد را دقیقاً به مفصل زانو اختصاص دهد و پس از معاینات خاص تر ، دقیق تر مشخص کند که درد در کدام ناحیه رخ می دهد.

با این حال ، گاهی اوقات درد تابش می کند. به طور مشابه ، درد در مفصل ران می تواند به عنوان یک نتیجه از بین بردن وضعیت بدن یا تحمل وزن نادرست رخ دهد و باید دقیقاً علت آن را در مفصل زانو و نه در مفصل ران جستجو کرد. درد اغلب وابسته به حرکت است ، به این معنی که درد هنگام بارگیری زانو بیشتر احساس می شود ، به عنوان مثال هنگام ایستادن یا راه رفتن.

در موقعیت های آرام هنگام نشستن یا دراز کشیدن ، هنگام حرکت نکردن زانو ، درد در مقایسه با آن رخ نمی دهد یا کمتر رخ می دهد. غالباً درد به خوبی به استفاده از پاسخ می دهد داروهای ضد درد، تا با داروهای مناسب درد تسکین یابد. درمان آرتروفیبروز ثانویه جراحی است.

رشته های اسکار جداگانه را می توان به راحتی از طریق آرتروسکوپی برطرف کرد ، بنابراین مانع مکانیکی برطرف می شود. که در رباط صلیبی با جراحی ، می توان با گسترش سقف زانو (جراحی پلاستیک اضطراری) ، فضا را برای پیوند نابجا فراهم کرد ، در نتیجه از اصابت مجدد پیوند جلوگیری می کند. درمان آرتروفیبروز اولیه بسیار دشوارتر و موفقیت کمتری دارد.

برخلاف آرتروفیبروز ثانویه ، اغلب از طریق آرتروسکوپی قابل ترمیم نیست. در بدترین حالت ، به طور خاص چندین عمل آرتروسکوپی می تواند منجر به فعال شدن بیشتر فرآیندهای التهابی مزمن شود. استفاده از جراحی آرتروسکوپی در درمان محافظه کارانه علامتی یکی از مهمترین جنبه های جراحی آرتروسکوپی است:

• فیزیوتراپی / فیزیوتراپی
• NSAIDs (داروهای ضد روماتیسمی غیر استروئیدی)
• فیزیوتراپی (گرما ، سرما ، الکتروتراپی, سونوگرافی و غیره)