علل و درمان ماستوئیدیت

نشانه ها

حاد ماستوئیدیت به صورت قرمزی ، تورم و حساسیت در ناحیه پشت گوش ظاهر می شود. اغلب با گوش همراه است درد, تب، و ترشحات زیرا بیماری همزمان یا ثانویه است اوتیت مدیا. مثل دومی ، ماستوئیدیت به طور عمده در کودکان رخ می دهد. گوش ممکن است به دلیل بیرون آمدن چرک انباشت و آبسه تشکیل. از آنجا که آنتی بیوتیک ها اکنون در دسترس هستند درمان اوتیت میانی، این بیماری نادر شده است. ماستوئیدیت باید به طور كافی تحت درمان پزشکی قرار گیرد ، زیرا اگر ادامه یابد ، می تواند به عوارض جدی و حتی گاهی تهدیدكننده زندگی منجر شود ، به عنوان مثال ، از دست دادن شنوایی, ترومبوز، فلج صورت ، مننژیت، و آبسه این به دلیل نزدیکی به مرکز است سیستم عصبی، گوش و خون عروق.

علل

ماستوئیدیت یک بیماری معمولاً باکتریایی ، عفونی و التهابی در فرآیند ماستوئید (processus mastoideus ، ماستوئید) است که بخشی از استخوان گیجگاهی است ، استخوان جانبی استخوان جمجمه. تارهای عضلانی اسکلتی از گردن از ماستوئید نشات گرفته است. درون آن حفره های زیادی وجود دارد که با غشای مخاطی پوشانده شده اند. آنها با گوش میانی از طریق یک کانال کوچک (aditus ad antrum). ناراحتی به دلیل التهاب غده ایجاد می شود مخاط، فرورفتگی و ذوب شدن استخوان ، که منجر به دستیابی به بافتهای اطراف می شود. عوامل بیماری زای معمولی عبارتند از استرپتوکوک (،) ، استافیلوکوک، pseudomonas و.

تشخیص

تشخیص براساس سابقه بیمار ، تصویر بالینی ، معاینهی جسمی، با otoscopy (گوشه گوشه) ، روشهای آزمایشگاهی و روشهای تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی. متخصصان گوش و حلق و بینی متخصص بیماری هستند. تشخیص افتراقی شامل ضربه ، سلولیت و تورم در آن است غده پاروتید (پاروتیت)

درمان غیر دارویی

مداخله محلی ، مانند پارازنتز همراه با آسپیراسیون ، اغلب مورد نیاز است. Paracentesis شامل ایجاد یک برش کوچک در غشای تمپان برای تخلیه ترشحات است. ماستوئیدکتومی شامل برداشتن جزئی یا کامل فرآیند ماستوئید است. با این حال ، امروزه کمتر انجام می شود.

درمان دارویی

آنتی بیوتیک ها:

مسکن ها:

سایر داروها: