تشخیص | اختلال رنگدانه در پیشانی

تشخیص

اگرچه بیشتر اشکال اختلالات رنگدانه ای پیشانی هیچگونه بیماری ندارد و بنابراین نیازی به درمان پزشکی ندارند ، ارزیابی توسط پزشک در بسیاری از موارد می تواند مفید باشد. در مورد a اختلال رنگدانه در پیشانی، پزشک ابتدا ناحیه ای از پوست را تحت تأثیر قرار می دهد تغییرات پوستی. در بیشتر موارد ، از قبل با مشاهده پیشانی می توان شکل دقیق اختلال رنگدانه را تشخیص داد.

در صورت شک ، تاریخچه پزشکی از فرد مبتلا می تواند به کاهش علل احتمالی بروز اختلال رنگدانه کمک کند. اگر سو susp ظن وجود دارد که اختلال رنگدانه در پیشانی یک تغییر پوستی بدخیم است ، یک نمونه بافت باید گرفته شود و از نظر میکروسکوپی بررسی شود (بیوپسی) از آنجا که اختلالات رنگدانه ای پیشانی را اغلب می توان در چندین عضو خانواده مشاهده کرد ، یک م anلفه ارثی را نمی توان رد کرد.

در این زمینه ، یک سابقه خانوادگی جامع می تواند به شناسایی شکل دقیق اختلال رنگدانه کمک کند. اختلال رنگدانه پیشانی در بسیاری از موارد کاملاً بی ضرر است و نیازی به درمان پزشکی ندارد. با این وجود ، باید توجه داشت که اشکال خاصی از اختلال رنگدانه پیشانی می تواند بر عملکرد طبیعی سطح پوست تأثیر منفی بگذارد.

کاهش رنگ همراه با کاهش است ملانین ذخیره سازی ، به عنوان مثال ، می تواند باعث شود تابش UV به لایه های عمیق تر پوست نفوذ کند از آنجا که دیگر نمی توان عملکرد محافظتی سطح پوست را حفظ کرد ، باید درمان پیشگیرانه را در نظر گرفت. این بدان معناست که بیش از هر چیز باید از ناحیه آسیب دیده پوست پیشانی در برابر آن محافظت شود تابش UV با محصولات مناسب

علاوه بر این ، افراد مبتلا باید از نور مستقیم خورشید به هر قیمتی خودداری کنند. این امر خصوصاً در استفاده از سیستم های افتاب و آفتاب استفاده می شود. گذشته از این ، دلایل دیگری نیز وجود دارد که باعث می شود درمان یک اختلال رنگدانه واقعاً بی خطر در پیشانی ، معنی دار به نظر برسد.

مهمتر از همه ، درک شخصی فرد مبتلا نقش تعیین کننده ای دارد. بسیاری از افراد یک اختلال رنگدانه در پیشانی به دلایل زیبایی شناختی استرس زا باشد. مناسب ترین استراتژی درمانی هم به نوع و هم به علت اختلال رنگدانه در پیشانی بستگی دارد.

اگر اختلال رنگدانه ای پیشانی به دلیل دارو ایجاد شده باشد ، معمولاً به درمان خاصی نیاز نیست. تغییر پوست معمولاً پس از قطع داروی مسبب ، به خودی خود کاهش می یابد. با این حال ، این روند ممکن است چندین ماه طول بکشد.

علاوه بر این ، افرادی که از یک اختلال رنگدانه ای برجسته در پیشانی رنج می برند ، می توانند با کمک مواد آرایشی علائم پوستی دردسرساز را بپوشانند. جزئی تغییرات پوستی می تواند با اصطلاح کرم استتار پوشانده شود. از طرف دیگر ، برای مناطق بزرگتر پوستی ، باید از مواد روشن کننده پوست (در صورت هایپرپیگمانتاسیون) یا عوامل برنزه کننده خود (در صورت hypopigmentation) استفاده شود. یک اختلال رنگدانه ای به خصوص برجسته ، که خود را به عنوان hypopigmentation یا رنگ آمیزی در پیشانی ، در بسیاری از موارد باید با مواد سفید کننده درمان شود.

به طور خاص گفته می شود هیدروکینون در تنظیم رنگ های مختلف پوست کمک می کند. با این حال ، افراد مبتلا باید در این زمینه توجه داشته باشند که این روند قابل برگشت نیست. به همین دلیل ، استفاده از ماده سفید کننده در مورد اختلال رنگدانه در پیشانی فقط باید پس از بررسی دقیق توسط یک متخصص باتجربه (متخصص پوست) انجام شود.

علاوه بر این ، پس از درمان اختلال رنگدانه در پیشانی با کمک یک ماده سفید کننده ، ممکن است لکه های سفید کننده نامنظم ایجاد شود. افرادی که از اختلال رنگدانه ای به صورت hypopigmentation یا depigmentation رنج می برند نیز ممکن است تحت تابش موضعی تغییر پوست قرار بگیرند. در این روش درمانی ، ناحیه آسیب دیده پوست پیشانی بطور خاص توسط پزشک تحت تابش نور قرار می گیرد.

اثر پالس های نور باعث تحریک تشکیل و ذخیره رنگدانه های رنگی (رنگ آمیزی مجدد) می شود. در بیشتر موارد ، این روش درمانی چند ماه طول می کشد. با این حال ، پیشرفت اولیه معمولاً پس از چند هفته قابل مشاهده است. تابش برای درمان یک اختلال رنگدانه ای در پیشانی عمدتا در زمینه بیماری لکه سفید (ویتیلیگو) استفاده می شود. با این حال ، این روش برای افرادی که از آن رنج می برند قابل استفاده نیست آلبینیسم.