تعریف
An ADHD آزمایش برای تعیین اینکه آیا علائم بیمار به دلیل این اختلال کمبود توجه خاص ایجاد می شود ، طراحی شده است. با این حال ، از آنجا که این بیماری می تواند به طرق مختلفی خود را نشان دهد و علائم در افراد سالم نیز وجود داشته باشد ، هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند اثبات کند ADHD بدون شک ، اما موارد مختلف. بنابراین ، بررسی دقیق فرد و انجام چندین آزمایش برای تشخیص لازم است.
چه آزمایشاتی وجود دارد؟
محبوب ترین ADHD آزمون ها پرسشنامه ها و خودآزمایی هایی است که در اینترنت ارائه می شود. ارائه دهندگان مختلف به بیمار یا والدین او این فرصت را می دهند تا به س homeالات خانه پاسخ دهند و نتیجه فوری بگیرند. متأسفانه ، فقط تعداد کمی از این آزمایشات قابل اعتماد هستند ، زیرا آنها اغلب از منابع مشکوک به دست می آیند و بیماری آنقدر متغیر است که بسیاری از بیماران با چنین سوالات استاندارد در ردیف قرار می گیرند.
برای تشخیص مطمئن ، پزشک آزمایشات دیگری را انجام می دهد. وی همچنین دارای پرسشنامه هایی است که پر شده است ، اما نه تنها علائم معمول ، بلکه مشکلات مرتبط و سایر ناهنجاری ها را نیز به همراه دارد. علاوه بر این ، در یک مصاحبه دقیق با بیمار ، وی اطمینان حاصل می کند که علائم مطابق با معیارهای ADHD بوده و واقعاً می تواند به اختلال نقص توجه اختصاص یابد. همان اندازه که آزمایش های واقعی بیش فعالی مهم هستند ، معاینات بعدی نیز هستند که دلایل دیگر علائم را حذف می کنند و اطلاعاتی در مورد جسمی و روحی ارائه می دهند. سلامت از بیمار بنابراین ، تست های هوش ، رفتار ، بینایی و شنوایی و موارد دیگر نیز بخشی از تشخیص های بیش فعالی است.
کدام پزشک این موارد را آزمایش می کند؟
برای کودکان ، متخصص اطفال تشخیص ADHD ، برای بزرگسالان پزشک خانواده یا روانپزشک. با این حال ، از آنجا که علاوه بر آزمایشات ، یک معاینه کامل جسمی و روانی نیز لازم است ، ممکن است متخصصان مختلفی لازم باشند. پزشکان و رشته هایی که در آزمایش ADHD نقش دارند بنابراین به بیمار و شکل ظاهری بیماری وی بستگی دارد.
آزمایش برای کودکان
آزمایشاتی که باید برای کودکان مبتلا انجام شود ، برای تشخیص یا نظارت بر درمان است. از اهمیت ویژه ای برخوردار است که این آزمایشات به صورت کودک محور انجام شود. در حالی که پاسخ کتبی به سوالات والدین و معلمان روش خوبی برای شناسایی ناهنجاری ها است ، کودکان به موقعیت های آزمایشی گاه به گاه بیشتری نیاز دارند.
به خصوص روش های موجود در رایانه معمولاً به عنوان یک بازی ارائه می شود تا از تحریف نتایج به دلیل بی انگیزگی جلوگیری شود. بنابراین پرسشنامه هایی مانند SDQ (پرسشنامه نقاط قوت و دشواری ها) ، مقیاس Conners یا CBCL (لیست رفتار کودک) باید توسط والدین و معلمان تکمیل شوند و برای اهداف تشخیصی طراحی شده اند. کودکان بزرگتر نیز می توانند به طور مستقل به س questionsالات پاسخ دهند.
این آزمایشات اطلاعاتی راجع به مشکلات رفتاری ، شکایات عاطفی و جسمی و سایر مشکلاتی که در ADHD رخ می دهد ارائه می دهد. بسیاری از آزمایشات استاندارد دیگر نیز بر اساس همین الگو انجام می شوند که به طور مشابه رایج هستند و به تشخیص پزشک استفاده می شوند. بنابراین بسیاری از این پرسشنامه ها نه تنها ADHD بلکه بسیاری از بیماری های دیگر را نیز تحت پوشش قرار می دهند که می توانند بر رفتار و تمرکز تأثیر بگذارند.
این بدان معناست که اگرچه بیش فعالی بیش فعالی بیش از حد تشخیص داده نمی شود ، اما به سختی می توان از مشکلات روانشناختی همراه گذشت. علاوه بر این آزمون های رفتاری ، تست های توجه نیز وجود دارد که ساختار آنها متفاوت است. یک نمونه آزمایش QB است ، روشی با کمک رایانه برای اندازه گیری عینی توجه ، تکانشگری و بیش فعالی.
می تواند در تشخیص و درمان استفاده شود نظارت بر. کودک مقابل مانیتور می نشیند و باید به محرک های نمایش داده شده واکنش نشان دهد. در طی این فرآیند ، او یک هدبند با بازتابنده می بندد که داده ها را به کامپیوتر می فرستد.
آزمایش های مقایسه ای نیز بر اساس اصل آزمایش واکنش انجام می شود. با این حال ، حتی این روش ها نمی توانند ثابت کنند که چه عواملی باعث بروز مشکلات توجه شده و آیا ADHD است. یکی دیگر از تست های محبوب TAP (باتری آزمایشی برای آزمایش توجه) یا فرم کودک محور به نام KiTAP است.
در اینجا نیز کودک مقابل مانیتور می نشیند و قرار است بدون تحریک یک عامل مزاحم نسبت به محرک های داده شده واکنش نشان دهد. این روش برای درمان استفاده می شود نظارت بر. طیف وسیعی از آزمایشات دیگر بر اساس همین اصول وجود دارد که می تواند توسط متخصصان اطفال ، معلمان ، روانشناسان و سایر متخصصان مورد استفاده قرار گیرد و بنا به صلاحدید آنها قابل استفاده است.
