اگزمای خشکی (اگزمای خروج)

خشکی اگزما - به طور عامیانه اگزمای خشکی نامیده می شود - (مترادف: آستاتوز کوتیس ؛ اگزمای استئاتوتیک ؛ اگزمای دژنراتیو ؛ درماتیت سیکا ؛ اگزمای میکروبی غیرقانونی از نوع سبوستاتیک ؛ اگزما کراکل ؛ اگزما کراکل ؛ خشکی پوست اگزمای خشکی ؛ ICD-10-GM L30. 8: درماتیت مشخص شده دیگر) یک بیماری مزمن است اگزما که در نتیجه کاهش ترشح سبوم توسط پوست (سبوستاز).

فراوانی فصلی بیماری: برافروختگی اگزما بیشتر در زمستان رخ می دهد.

افراد مسن، نورودرماتیت مبتلایان و کودکان خردسال تحت تأثیر اگزمای انسداد قرار می گیرند.

نسبت جنسیت: مردان بیشتر از زنان تحت تأثیر قرار می گیرند.

اوج فراوانی: این بیماری از نیمه دوم زندگی رخ می دهد.

در مورد شیوع (ادرار بیماری) اگزمای خروج هیچ ارقامی در دسترس نیست.

دوره و پیش آگهی: پوست خشک (خشدرما) اغلب در دهه های اول زندگی علائمی ایجاد نمی کند. بعضی از بیماران فقط متوجه افزایش قطره قطره شدن می شوند پوست پوسته پوسته شدن بدون بروز علائم بعدی. از نیمه دوم زندگی ، افزایش حرارت (کم آبی بدن) منجر به احساس ناخوشایند تنگی می شود. بهداشت شخصی بیش از حد (شستشو و استحمام) و در نتیجه استفاده بیش از حد از صابون یا محصولات دوش ، به کم آبی بدن از کل پوست. به طور معمول ، اگزمای انقباض اغلب در اندام ها (بیشتر در قسمت پایین) بدتر می شود یا خود را نشان می دهد پا؛ کمتر در تنه) در زمستان یا در طول سرد فصل این موارد با اشکهای قرمز مایل به قرمز قرنیه (eczéma craquelé) ، یادآور بستر خشک رودخانه و التهاب متعاقب آن در پوست آشکار می شوند. در صورت عدم درمان ، پلاک های مایل به قرمز مایل به قرمز ، پوسته پوسته و نفوذی (تکثیر گسترده یا صفحه مانند ماده پوست) ایجاد می شود. اگزمای انقباض به خوبی قابل درمان است. تغییر در عادتهای دوش گرفتن و استحمام و روغنکاری مجدد پوست با پایه مناسب کرم ها و حمام های روغنی مفید هستند در موارد نادر و شدید ، به خصوص اگر خارش ادامه یابد ، حاوی گلوکوکورتیکوئید است کرم ها لازم است. تا زمانی که توصیه های مراقبت از بدن و بدن رعایت نشوند ، پیش آگهی خوب است.