سابقه بیهوشی
در سفر پیدایش (2:21) می گوید: "سپس خداوند خداوند خواب عمیقی را بر روی انسان قرار داد و او به خواب رفت. و او یکی از او را گرفت دنده، و مکان را با گوشت خاموش کنید ". به بیان دقیق ، اولین عملکرد بیهوشی در اینجا در کتاب مقدس شرح داده شده است.
با این حال ، اولین بیهوشی 2000 سال بعد توسط یک انسان انجام شد از سال 1800 که همفری دیوی تشخیص داد دردبا اطمینان از خواص اکسید نیتروژن ، دارو سعی کرده است از این خواص در عمل استفاده کند. اولین تظاهرات عمومی از بیهوشی استفاده از اکسید نیتروژن در سال 1845 با شکست مواجه شد.
هوراس ولز ، دندانپزشکی از هارتفورد ، می خواست اثر بیهوشی اکسید نیتروژن را نشان دهد ، اما بیمار هنگام تلاش برای کشیدن دندان با صدای بلند گریه می کرد. این ویلیام توماس گرین مورتون ، دندانپزشکی از چارلتون ، ماساچوست بود که یک سال بعد (16 اکتبر 1846) اولین بیهوشی موفق را انجام داد. بیمار از یک رنج می برد زخم در خود گردن، که قرار بود برداشته شود.
برخلاف ولز ، مورتون از اتر برای بیهوشی استفاده می کرد. توپ اتر که مخصوصاً برای این منظور ساخته بود ، قادر به استنشاق گاز فرار در بیمار بود. این روز پایین رفت تاریخچه پزشکی به عنوان "روز اتر".
در راه موفقیت آمیز خود به حرفه ای امروز بیهوشی، بیهوشی اغلب باید خود را در برابر دشمنان اثبات کند. برای مدت طولانی مردم از اهمیت آن آگاه نبودند درد و معتقد بود که سرکوب درد برای بهبود بیمار مضر است. درد بخشی از زندگی است.
بسیاری از بیهوشی امروزه استفاده می شود از 20 سال بیشتر نیست - به استثنای خود اکسید نیتروژن. بیهوشی عمومی به معنای برگشت پذیری هوشیاری ، یعنی خواب مصنوعی است. از این حالت خواب می توان به عنوان مثال برای انجام یک عمل استفاده کرد.
از دست دادن هوشیاری یا با تزریق دارو به طور مستقیم از طریق کاتتر وریدی به جریان خون حاصل می شود (به اصطلاح TIVA = بیهوشی کامل داخل وریدی) یا با استفاده از ماسک دهان و بینی به شکل گازها (به اصطلاح) استنشاق بیهوشی) هر دو شکل اغلب در عمل با هم ترکیب می شوند: فرآیند به خواب رفتن با تزریق ایجاد می شود بیهوشی (به عنوان مثال پروپوفول) ، در حالی که حفظ حالت خواب توسط گازها تضمین می شود (به عنوان مثال سووفلوران ، دسفرلران).
چنین ترکیبی "بیهوشی متعادل" نامیده می شود. حالت بیهوشی عمیق با از دست دادن همراه است واکنش - از جمله رفلکس تنفسی. بنابراین در حین بیهوشی عمومی بیمار باید تهویه مصنوعی کند.
بیهوشی عمومی همیشه با تجویز قوی همراه است داروهای ضد درد (مخدرها) و اغلب با داروهایی که تنش عضلانی را برطرف می کنند (آرامبخش عضلانی) بیهوشی عمومی را می توان با بی حسی منطقه ای تکمیل کرد (به عنوان مثال بی حسی نخاعی ، بی حسی اپیدورال) در بسیاری از اقدامات جراحی (برای اطلاعات بیشتر به "درد درمانی”در زیر). از بیهوشی عمومی در داروهای مراقبت ویژه نیز استفاده می شود تا بیمار را در حد مصنوعی نگه دارد اغماء برای مدت زمان طولانی تر (در موارد جدی حتی برای چندین ماه). بیهوشی عمومی همیشه خطر برخی از عوارض جانبی را به همراه دارد. اطلاعات بیشتر را می توانید در زیر عنوان ما بیهوشی عمومی بیابید
